Op zondag 23 maart om 04.00 uur is het zo ver: dan is er de passage van Saturnus door zijn ringvlak, de ‘ring plane crossing‘ zoals ze het in het Engels noemen. We kijken dan gezien vanaf de aarde pal tegen de zijkant van de ringen van Saturnus én diens equatoriale vlak aan. Vanaf dat moment gaan de ringen geleidelijk weer open en komt de Zuidpool van Saturnus weer in beeld. De geringe planeet doet er bijna 30 jaar over om één keer om de zon te draaien en eens in de 14 á 15 jaar vindt die passage door het ringvlak plaats. De ringen van Saturnus zijn enorm groot – de A-ring is bijvoorbeeld 274.000 km in diameter – maar ze zijn ook enorm dun, op de meeste plekken slechts enkele tientallen meters. Op het moment van de passage door het ringvlak is Saturnus dan ook eventjes helemaal ringloos. Helaas kunnen we het niet zien, want de planeet staat op dit moment te dicht bij de zon, gezien vanaf de aarde. Pas vanaf half april komt ‘ie weer tevoorschijn in de ochtendschemering. En de volgende passage door het ringvlak? Die is maart 2039. Bron: Sterrengids 2025.
zoals Edwin al opmerkte: het is niet de passage van Saturnus door zijn ringvlak, maar de passage van de Aarde door het vlak van de ringen van Saturnus.
Nee , je moet eigenlijk zeggen: de passage van het ringvlak van Saturnus met de aarde. Niet de aarde passeert , het ringvlak.
Dat is relatief en allebei even waar. De aarde en het ringvlak bewegen tov elkaar. Komt de een de ander tegen, dan komt de ander de een tegen.
Maar toegegeven, het is met name de baan van Saturnus die het ritme bepaalt van de ringvlak doorgangen.