Credit: NASA, ESA, CSA, STScI
Met Webb’s NIRCam (Near-Infrared Camera) en MIRI (Mid-Infrared Instrument) zijn onlangs waarnemingen gedaan aan Herbig-Haro 49/50, een jonge ster op 630 lichtjaar afstand in het sterrenbeeld Kameleon, die naar twee kanten toe een krachtige uitstroom van deeltjes heeft. Het object werd al in 2006 nader bestudeerd door NASA’s Spitzer IR-ruimtetelescoop en omdat één van de jets een kurkerachtige structuur heeft werd het ook de kosmische tornado genoemd. Lang was de vraag wat precies te zien was aan de kop van die jet, die een wazige structuur had. Maar de twee genoemde instrumenten van Webb kunnen veel beter kijken dan Spitzer en nu is gebleken wat die structuur aan het uiteinde van de jet van HH 49/50 is: een ver verwijderd spiraalstelsel, met op de achtergrond nog veel meer sterrenstelsels.
HH 49/50 maakt deel uit van het Chamaeleon I Cloud complex, dat één van de meest actieve stervormingsgebieden in de Melkweg is, waar sterren met lage massa á la de zon worden geboren. De uitstroom in de jet van HH 49/50 gaat met een snelheid van zo’n 100 tot 300 km/s. De ster die HH 49/50 veroorzaakt is Cederblad 110 IRS4 en die staat niet eens op de foto hierboven, hij zou ergens rechtonder de foto staan. Hij staat op 1,5 lichtjaar afstand. Cederblad 110 IRS4 is een klasse I protoster, zéér jonge sterren in wording, van slechts tienduizenden tot een miljoen jaar oud. Dat soort protosterren hebben nog een schijf om zich heen, waarvandaan materiaal naar de ster valt, waardoor deze toeneemt in massa. Dat we het sterrenstelsel aan het uiteinde van de jet van HH 49/50 met Webb kunnen zien is een ‘lucky’. Over een paar duizend jaar is de jet zo lang geworden dat ‘ie het stelsel helemaal bedenkt en we ‘m vanaf de aarde niet meer kunnen zien. 
Bron: ESA.
Speak Your Mind