Een team van sterrenkundigen onder leiding van Ashley Chrimes (ESA) heeft een magnetar ontdekt die met een snelheid van zo’n 65 km/s dwars door het Melkwegstelsel heen vliegt. Het gaat om de magnetar genaamd SGR 0501+4516 (kortweg SGR0501, SGR staat voor Soft Gamma Repeater), een neutronenster met een extreem sterk magnetisch veld. In eerste instantie dacht men dat de oorsprong van de magnetar gelegen was in het supernovarestant HB9, maar dat blijkt toch niet het geval te zijn. Wat dan wel de oorsprong is dat is op dit moment niet bekend. Er zijn nu zo’n twintig magnetars in de Melkweg bekend, allemaal compacte objecten van pakweg een zonsmassa gepropt in een bolletje van slechts 20 km doorsnede. SGR0501 staat op ~6520 lichtjaar afstand en omdat hij schijnbaar maar 80 boogminuten van HB9 vandaan staat dacht men dat er een verband tussen de twee is. Met Hubble was men in staat het pad te volgen dat SGR0501 door de Melkweg volgt en daaruit blijkt dat dat pad niet terug leidt naar de lokatie van HB9. Maar ja, wat heeft magnetar SGR0501 dan gevormd? Mogelijk is het een niet-supernova-gebeurtenis geweest, zoals de samensmelting van twee neutronensterren. Of een zogeheten ‘accretion-induced collapse’, waarbij een witte dwerg materie krijgt van een compagnon en dan te zwaar wordt. Meestal leidt dat tot een type Ia supernova, maar er zijn ook omstandigheden dat de witte dwerg dan stilletjes implodeert tot een magnetar. Dat moet nu verder worden onderzocht.
✨ The mystery deepens! SGR 0501+4516, a magnetar on the Milky Way's outskirts, challenges previous theories on how these powerful stars form. Hubble & Gaia data suggest it might not have originated from a core-collapse supernova. Exciting new possibilities! #AI… pic.twitter.com/p5hYFiSwRd
— Global Pulse (@GlobalPulse_Vir) April 23, 2025
Meer over de magnetar SGR 0501 is te lezen in het vakartikel van A. A. Chrimes et al, The infrared counterpart and proper motion of magnetar SGR0501+4516, arXiv (2025).
Bron: Phys.org.
Speak Your Mind