8 juni 2025

Markarian’s Ketting gefotografeerd vanuit het Sagittarius observatorium

Markarian’s Ketting in beeld vanuit Dordrecht.

De laatste tijd boffen we enorm met het weer en da’s eindelijk goed nieuws, na de zeer teleurstellende grijze winter. Het enige is dat het rond deze tijd in het jaar pas laat donker wordt (nu zo’n beetje pas rond 22.30 uur) en de waarnemingen dus pas laat kunnen starten. Omdat er de volgende dag weer een wekker gaat om naar het werk te gaan kan ik niet de hele nacht doorgaan (of mijn apparatuur onbeheerd z’n werk laten doen – ooit zal dat wel lukken). Daarom maandag 12 mei maar een uurtje kunnen fotograferen, maar dat was wel voldoende om de zogeheten Markarian’s ketting in beeld te brengen – zie de info hieronder. Ik deed dat met mijn astroset vanuit het Sagittarius observatorium in Dordrecht: de Askar Fra400 quintuplet F5,6 refractor, Player One Poseidon C-Pro camera, Svbony UV/IR-cut filter, Gemini autofocusser, ZWO ASI220MM Mini guide camera, ZWO Mini Guide Scope, Skywatcher Star Adventurer Gti montering. Het volgen ging via PHD2 en de opnames werden gedaan in NINA. Ik heb 20 subs gemaakt van 180 seconden ieder, dus bij elkaar een uur. De subs zijn vervolgens gestacked in Siril en bewerkt in GraXpert. Wat je op de foto ziet is dus:

Markarian’s Ketting
Markarians Ketting is een kleine groep van sterrenstelsels in de Virgocluster. De benaming ketting is afkomstig van het feit dat de sterrenstelsels (gezien van op Aarde) op een licht-gebogen lijn lijken te liggen. De groep werd genoemd naar de Armeense astrofysicus Benjamin Markarian, die de stelsels begin jaren ’60 van de 20e eeuw ontdekte. Sterrenstelsels die deel uitmaken van de groep zijn Messier 84 (NGC 4374), M86 (NGC 4406), NGC 4435, NGC 4438, NGC 4443, NGC 4458, NGC 4473 en NGC 4477. Daarbij zijn NGC 4435 en NGC 4438 twee interagerende sterrenstelsels die ongeveer 100.000 lichtjaar uit elkaar liggen.

Bron: Wikipedia.

Om alle sterrenstelsels op de foto te herkennen heb ik Astrometrie toegepast en wel via Bluesky:

Astrometry:
RA: 186.55 °
Dec: 12.99 °
Resolution: 5.79 arcsec/pix
Objects: M 84, M 86, M 87, NGC 4267, NGC 4374, NGC 4388, NGC 4402, NGC 4406, NGC 4425, NGC 4435, NGC 4438, NGC 4459, NGC 4461, NGC 4473, NGC 4477, NGC 4486, Virgo Galaxy

[image or embed]

— Astrometry Bot (@kat-astro-bot.bsky.social) 13 mei 2025 om 16:02

Zoals je ziet zijn er op de foto een heleboel sterrenstelsels herkent, niet alleen Messiers (M84, M86 en M87), maar ook een boel NGC’s én tientallen IC’s. Kijk maar naar de foto hieronder, waarop ze allemaal te zien zijn.

Markarian’s Ketting maakt deel uit van de Virgocluster van sterrenstelsels en de foto maakt wel duidelijk dat die cluster gigantisch groot is. Men schat in dat deze zo’n 2.000 sterrenstelsels telt. Het centrale sterrenstelsel van de cluster is M87, ook op de foto te zien (linksboven), het sterrenstelsel waarvan met de EHT het centrale superzware zwarte gat is gefotografeerd. Dát is mij nog nog niet gelukt om te fotograferen.

Share

Speak Your Mind

*