Het is de laatste jaren al héél vaak geroepen: 5% van het heelal bestaat uit gewone materie, 23% schijnt uit donkere materie te bestaan en maar liefst 72% uit donkere energie. Die vijf procent zijn jij en ik, de aarde en de andere planeten, de zon en andere sterren, het Melkwegstelsel en andere sterrenstelsels. Die andere 95% is onbekend spul. Interessant is de nieuwe theorie van het viertal Lotty Ackerman, Matthew R. Buckley, Sean M. Carroll en Marc Kamionkowski (allemaal van het California Institute of Technology, Pasadena). Die theorie luidt als volgt: gewone materie reageert op lange afstand met elkaar via de electromagnetische wisselwerking en dat verloopt via de uitwisseling van fotonen. Zou donkere materie ook niet op deze wijze kunnen reageren? Dus met ‘donkere electromagnetische wisselwerking’, welke tot stand komt door de uitwisseling van ‘donkere fotonen’. Deze donkere fotonen koppelen wel aan donkere materie, maar niet aan gewone materie. De sterkte van gewone electromagnetische straling wordt bepaald door de zogenaamde fijnstructuurconstante (α=1/137). Die van de donkere variant door… de donkere fijnstructuurconstante. Aha, van alles is dus gewoon een donkere variant. De donkere α zou volgens het viertal zo’n 10-4 moeten bedragen. Van donkere materie zou je ook anti-donkere materie moeten hebben en als een donker deeltje en z’n antideeltje elkaar ontmoeten zullen ze elkaar annihileren. Maar vaak zal dat volgens de berekeningen niet voorkomen. Interessante gedachten allemaal, waar we vast nog meer van zullen horen. Meer info vind je in het artikel Dark Matter and dark Radiation van het viertal. Zo, ik ga maar eens een stripboek lezen. The Dark Knight of zo. Bron: Cosmic Variance (da’s de blog van Sean M.Carroll).
