Credit: ParentRap/Pixabay
Afgelopen week kwam ik talloze meldingen op websites tegen van een artikel in het vaktijdschrift The European Physical Journal H van het duo Cormac O’Raifeartaigh en Brendan McCann (Waterford Institute of Technology, Ierland). In dat artikel – getooid met de titel ‘Einstein’s cosmic model of 1931 revisited: an analysis and translation of a forgotten model of the universe’ en via Springer Verlag hier voor € 35,95 te koop of via ArXiv hier voor nul komma niks – komen ze met een eerste vertaling en analyse van een artikel dat Albert Einstein in 1931 in de Sitzungsb.König. Preuss. Akad. 235-237 publiceerde.Dat artikel van Einstein was in het Duits, getooid met de titel ‘Zum Kosmologischen Problem der allgemeinen Relativitá¤tstheorie’ – hier voor nul komma niks te lezen – en waarin Einstein een model introduceerde, waarin het heelal eerst uitdijt en daarna inkrimpt. In het artikel neemt hij afstand van zijn statische heelalmodel uit 1917, waarin hij middels de introductie van de Kosmologische Constante Λ trachtte uitdijing of inkrimping van het heelal te voorkomen.Wat mij aan dit alles verbaast is dat een oorspronkelijk artikel van Einstein – toch niet een wetenschapper waarvan je zegt dat zijn werken niet algemeen bekend zijn – dat in 1931 in een Duits wetenschappelijk tijdschrift gepubliceerd werd, op een moment dat zijn faam al lang wereldwijd bekend was, pas nu voor het eerst in het Engels vertaald wordt en de betekenis ervan doordringt in de Angelsaksische wereld. Het staat letterlijk in de abstract van het artikel op de site van Springer: “A first English translation of Einstein’s paper is included as an Appendix”, de cursivering is mijnerzijds.Kennelijk zijn er dus nog steeds artikelen van Einstein, en wie weet ook van anderen als Max Planck en Herman Weyl, die ruim tachtig jaar later niet in het Engels vertaald zijn. En wat dacht je van de artikelen van de Nederlandse sterrenkundigen, zoals Willem de Sitter en Jan Oort? Hier word ik niet echt vrolijk van. Bron: Science Daily.
