Credit: Jim Cornmell under a Wikimedia Commons Attribution-Share Alike 3.0 Unported license.
De Franse kometenwaarnemer Charles Messier (1730-1817) had zo genoeg van al die vlekjes aan de hemel die op kometen leken, maar het niet waren, dat hij tussen 1771 en 1784 al die wazige vlekjes ging catalogiseren, zodat ze niet meer konden worden verward met echte kometen. Dat leidde in eerste instantie tot een catalogus van 45 objecten, later door Messier zelf uitgebreid tot een lijst van 103 objecten. Messier’s assistent Pierre Méchain deed er nog zes bij en zo werd de lijst uiteindelijk 110 objecten lang. Eh… 110, 103 plus 6 is toch 109? Yep, achteraf bleek er een foutje in de lijst van 110 Messierobjecten te zitten: M102 is feitelijk niet een apart object, maar een duplicaat van M101 (NGC 5866), een elliptisch sterrenstelsel met twee nummers dus. Afijn, waar vertel ik dit alles, deze historische blik op de totstandkoming van de meest beroemde lijst van astronomische objecten? Dat is omdat het volgende weekend van 29 en 30 maart (Nieuwe Maan op zondag) het meest gunstige moment biedt om een Messiermarathon te houden, één nacht waarop je probeert zoveel mogelijk – het liefste alle – Messierobjecten waar te nemen. Wereldwijd worden daarom komend weekend Messiermarathons gehouden. Ik heb eigenlijk geen idee of het ook nog ergens in Nederland wordt gehouden (André, jij weet dat vast), maar ik weet wel dat ik bovenstaande kaart tegenkwam met alle 110 Messierobjecten daarop. De blauwe band op de achtergrond is onze eigen melkweg. Dubbelklikken voor een grote versie. Bron: Universe Today.
