Begon het Christendom met een vuurbol?

Kerstmis nadert, dus je verwacht vast dat ik het nou ga hebben over de Ster van Bethlehem, die de Drie Wijzen naar het kindeke Jezus in de stal in Bethlehem wees. Maar nee, da’s een ander verhaal, dat moet je maar nalezen in Zenit december 2015 blz. 34-36. Waar ik het over heb is het ontstaan van het Christendom, hetgeen volgens kenners nauw verwant is met het moment dat Saulus van Tarsus – in eerste instantie fel tegenstander van de aanhangers van Jezus Christus – op weg naar Damascus een zeer fel licht ziet, stemmen hoort en dan bekeert wordt tot het Christendom, zo’n 35 jaar na het verhaal van die kribbe. Saulus laat zich dopen in Damascus, neemt de naam Paulus aan en wordt dan zo’n beetje de architect van het christelijke geloof. In de Handelingen der Apostelen lezen we in hoofdstuk 9 hoe dat onderweg naar Damascus, tegenwoordig hoofdstad van Syrië, precies ging met dat licht:

“Hij was op weg en naderde Damascus al, toen hem plotseling een hemels licht omstraalde. Hij viel op de grond en hoorde een stem tegen hem zeggen: ‘Saul, Saul, waarom vervolg je Mij?’ Hij zei: ‘Wie bent U dan, Heer?’ Deze antwoordde: ‘Ik ben Jezus die jij vervolgt. Kom, sta op en ga de stad binnen. Daar zal je gezegd worden wat je doen moet.’ Zijn reisgenoten stonden sprakeloos; ze hoorden de stem wel, maar zagen niemand. Saulus stond op van de grond, maar hoewel hij zijn ogen open had kon hij niets zien. Ze namen hem dus bij de hand en brachten hem zo Damascus binnen. En het duurde drie dagen dat hij niet kon zien en niet at of dronk.” Handelingen 9:3.  Bron: Bijbel.net.

Saulus zag dus een fel licht, viel op de grond en vervolgens kon hij enkele dagen niets meer zien. Hoe kunnen we dit bijbelverhaal interpreteren? William Hartmann, medeoprichter van de welbekende Planetary Science Institute, denkt dat het heel eenvoudig is: Saulus zag een enorm felle vuurbol, eentje á la de vuurbol van Tsjeljabinsk, welke op 15 februari 2013 boven de Russische stad Tsjeljabinsk in de Oeral in de atmosfeer explodeerde. In een artikel gepubliceerd in maart 2015 in Meteoritics & Planetary Science komt Hartmann met een gedetailleerde beschrijving van wat er precies gebeurde vlakbij Damascus, pakweg 35 A.D.

Zo’n zelfde voorval moet Saulus hebben meegemaakt volgens Hartmann. Hij zag niet alleen het zeer felle licht – helderder dan de zon in een ander Bijbelverhaal ^[1]Handelingen 26:13: ” Het was midden op de dag, koning, toen ik onderweg een licht uit de hemel zag, dat feller was dan de zon en mij en mijn reisgenoten omstraalde.” – maar werd door de schokgolf ook de op de grond geworpen, net zoals ook voelbaar was bij de Tsjeljabinsk vuurbol, die meer dan 500 gewonden opleverde. Saulus hoorde daarna een stem, maar niet bekend is of zijn reisgenoten het ook hoorden. Van de vuurbol van Tsjeljabinsk is bekend dat deze als een donderachtig gerommel hoorbaar was. Saulus werd tijdelijk blind door het zien van het licht, totdat de ‘schellen van zijn ogen vielen’ (Handelingen 9:18). Hartmann denkt dat Saulus leed aan photokeratitis, in het Nederlands lasogen genoemd, een pijnlijke, tijdelijke aandoening aan de ogen die ontstaat door fel ultraviolet licht. De Tsjeljabinsk explosie zorgde bij 180 mensen voor pijn aan de ogen en 70 ervan werden tijdelijk blind. Toen Saulus na enkele dagen weer kon zien moet dat voor hem geleken hebben alsof de luiken voor z’n ogen werden geopend. Bron: New Scientist.’