Team onafhankelijk onderzoekers presenteert analyse vliegbewegingen UAP’s van de Amerikaanse marine op luchtvaartconferenties AIAA

Angele van Oosterom

4 maanden geleden

Still uit de Gimbal-video. Het Pentagon gaf in 2020 drie topgeheime video’s van de Amerikaanse marine officieel vrij, die ‘onverklaarbare luchtverschijnselen’ of UAP’s tonen. Één stamt uit november 2004, de twee andere uit januari 2015. Deze zogenoemde ‘FLIR1, GoFast en Gimbal’ video’s werden opgenomen tijdens trainingsvluchten en zijn de afgelopen jaren gepubliceerd, vergezeld van ooggetuigenverslagen. Credits; Department of Defense

UFO’s gingen mainstream in 2023, zo kwam er een vermeende, spraakmakende UFO doofpotaffaire in Amerika aan het licht, werden er in Mexico ‘alien restanten ‘ uit de doeken gedaan, richtte NASA een speciale UFO studiegroep op, en ook politici bemoeiden zich met de materie, zo liet Boris Johnson zich recent uit over het al dan niet bestaan van aliens. Een keur aan journalisten wereldwijd pikten deze materie op, en vele artikelen volgden. Uit deze stortvloed aan recente informatie over UAP’s wil ik het onderzoek van Marik von Rennenkampff even uitlichten. Von Rennenkampff heeft zich specifiek gestort op de analyse c.q. reconstructie van vliegbewegingen van enkele van de UAP’s ( Eng. ‘Unidentified Anomalous/Aerial Phenomena) zoals getoond op video’s opgenomen door Amerikaanse marinevliegers. Het team van Von Rennenkampff bestaat verder nog uit Yannick Peings, en in juni 2023, verscheen hun artikel c.q. presentatie genaamd ‘Reconstruction of potential flight paths for the January 2015 “Gimbal” UAP’ bij het American Institute of Aeronautics and Astronautics (AIAA/ARC), en wel in de sessie ‘Scientific and Technical Advancements in UAP Understanding (Virtual)’. (Hier op Google drive, het hele artikel.) Von Rennenkampff en co. hebben zich nu voor dit jaar, toegelegd op het maken van een analyse van de bewegingen van de UAP van de video ‘FLIR1’, uit 2004, ook bekend als ‘Tic Tac’ video of als het ‘USS Nimitz-incident’, waarbij het gaat om een UAP die over de Stille Oceaan scheerde (er waren er meer maar deze is spec. van 14/11/2004). Bij deze analyse zullen, aldus Von Rennenkampff, dezelfde geometrische methoden worden gebruikt om potentiële vliegroutes voor het ‘FLIR1’-object te reconstrueren als bij de Gimbal video, zie op YT, of ook hier op Navy.mil. Als hun onderzoek voor publicatie door de AIAA geaccepteerd wordt, volgt er weer een deelname aan (een van de) AIAA-themaconferenties, waarschijnlijk gehouden in de nazomer van 2024.

De ‘Gimbal’ video, Marik von Rennenkampff
Marik von Rennenkampff (form. DoD, journalist/onafh. onderzoeker) heeft, in de hoedanigheid van onafhankelijk onderzoeker, zoals gezegd, in 2023 zijn onderzoek aan een van de video’s ingediend, en kunnen presenteren bij het AIAA op een conferentie in San Diego. Het onderzoek betrof de ‘Gimbal-video’ uit 2015. De video is opgenomen door een piloot van een F/A-18F Super Hornet’s AN/ASQ-228 ATFLIR-rightpod camera. De beelden tonen de UAP terwijl deze zich binnen een afstand van zo’n 10 zeemijl (1 zeemijl = 1,85 km, Eng. NM) van de F/A-18F bevond. In het abstract van hun artikel staat verder “Tegen het einde van de 34 seconden durende clip lijkt het object te stoppen en in de lucht te draaien. Marinevliegers die getuigen waren, gaven aan dat (1) de UAP zich binnen 10 zeemijl van de F/A-18F bevond, (2) dat, vanuit het perspectief van de radarweergave van de vliegtuigbemanning, werd gezien dat de UAP stopte, in omgekeerde richting verder ging, zonder draaistraal, en (3) dat de UAP vergezeld werd door een formatie van 4-6 andere onbekende objecten. Zie hier hun hele artikel.

Still uit de Gimbal video Credits; Department of Defense

De zogenaamde ‘Gimbal’-video is misschien wel het meest herkenbare, publiekelijk beschikbare beeldmateriaal van ongeïdentificeerde afwijkende (lucht)verschijnselen (UAP). De video, is opgenomen in januari 2015 voor de kust van Jacksonville, Florida, door een F/A-18F Super Hornet’s AN/ASQ-228 ATFLIR richtpod camera, van de Amerikaanse marine.

In het abstract van het artikel van Von Rennenkampff en Peings staat verder dat “Met behulp van gegevens uit de ATFLIR-video is het mogelijk potentiële vliegroutes voor het object te reconstrueren als functie van de afstand.” En “We laten zien dat, binnen de door de piloten aangegeven afstand, potentiële vliegroutes overeenkomen met ooggetuigenverslagen.” En het team besluit tot slot dat “De zeer afwijkende vliegroute die op de door de vliegtuigbemanning geboden afstand wordt aangetroffen, samen met de opmerkelijke overeenkomst tussen de gereconstrueerde vliegroutes, herinneringen van ooggetuigen en de rotatie van het object, roept intrigerende vragen op over de aard van het object.” Een alternatieve hypothese, die stelt dat Gimbal infrarood ‘schittering’ vertoont uit de uitlaat van een conventioneel straalvliegtuig, – op ong. 30 zeemijl van de F/A-18F verwijderd – wordt ook besproken. Volgens deze theorie is de in de video waargenomen rotatie een artefact van de ATFLIR-richtpod. Het algemene doel van het team is om zo een overzicht te kunnen geven van analyses van de Gimbal-encounter uitgevoerd door onafhankelijk c.q. burger-onderzoekers, en het team moedigt de feedback van lucht- en ruimtevaartexperts m.b.t. dit onderwerp aan.

Fragment 2004 encounter bij San Diego van twee Navy F/A-18F jets en een ufo, in het kader van AATIP/DoD. December 16, 2017, Credits; DoD

Voormalig marinevlieger Chad Underwood bedacht de term ‘Tic Tac’ voor het langwerpig, vleugelloos object dat hij spotte op 14 november 2004. Destijds had, reeds twee weken lang de Ticonderoga-klasse kruiser de USS Princeton, onderdeel van Carrier Strike Group 11, een mysterieus toestel gevolgd op een AN/SPY-1B radar. De radarcontacten waren zo onverklaarbaar dat het systeem zelfs werd uitgeschakeld en opnieuw werd gestart om te controleren op bugs – maar operators bleven het onbekende object opmerken.

De ‘Tic Tac’ of ‘FLIR1’ video
Voor 2024 gaat Von Rennenkampff, samen met enkele andere onafhankelijk onderzoekers, waaronder Chris Spitzer, verder met het analyseren van de ‘Tic Tac’ of ‘FLIR1’ video. Deze video van een UAP is gemaakt door voormalig marinevlieger Chad Underwood, en wel vanuit een Super Hornet F-18 straaljager, boven de Stille Oceaan in 2004. Underwood doorbrak 15 jaar na het incident het stilzwijgen, en gaf in 2019 een interview aan New York Magazine, of zie deze Astroblog. Kort samengevat; Underwood opereerde destijds vanaf de gevechtscarrier de USS Nimitz die op trainingssessie was. Ongewone objecten waren door de USS Nimitz, welke zich die dag, de 14de november, zo een 100 km ten westen van San Diego bevond, al dagen in het vizier. Diezelfde dag had commandant David Fravor al visueel contact gemaakt met een onbekend object, dat tevens onder water leek te duiken, maar verdween zodra hij het wilde naderen. Fravor meldde Underwood er attent op te zijn, maar Underwood was al gewaarschuwd door de radarploeg van de USS Princeton. “En opeens kreeg ik deze flits op mijn radar”, herinnerde Underwood zich in het interview. Hij schatte het object op zo’n 37 km afstand. en merkte de grillige vliegbewegingen op, die de natuurwetten leken te tarten. Underwood weigerde te speculeren over wat het object kon zijn.

Marik von Rennenkampff stelt ‘Bij deze analyse zullen dezelfde geometrische methoden worden gebruikt om potentiële vliegroutes voor het “FLIR1”-object te reconstrueren’. en hij heeft het verder ‘over een brede wetenschappelijke analyse van de ‘Tic Tac’-incidenten van 2004. En ‘Als ons voorstel wordt aanvaard, zullen we ons artikel aan het eind van de zomer op een AIAA-conferentie presenteren’. of zie verder hier op zijn X-account, en zijn team wordt uitgebreid met @the_cholla and @ChrisSPITZER7

Astronaut Scott Kelly Credits; NASA / Bill Ingalls

Ondanks de prozaïsche verklaringen voor deze video’s die Kelly e.a. tijdens de NASA webcast gaven, worden de drie video’s die tussen 2017 en 2018 zijn vrijgegeven keer op keer aangehaald als bewijs van geavanceerde, ongeïdentificeerde objecten die opereren in het Amerikaanse militaire luchtruim. ‘I would like to believe they’re true. But I can’t until someone shows me the real evidence. UFOs are worth investigating despite lack of ‘real evidence,’ aldus astronaut Scott Kelly.

UAP-video ‘Gimbal’ en NASA’s Scott Kelly, UFO-klokkenluiders, enkele onderzoeksgroepen

Astronaut Scott Kelly gaf tijdens de eerste webcast van NASA, op 31 mei j.l., een uitzending van NASA’s net opgerichte, eigen UAP-onderzoeksgroep, waar Kelly ook deel van uitmaakt, ook commentaar op de Gimbal-video. Over de video stelde Kelly, zie hier ook bij Space.com, “..er niet van overtuigd te zijn dat de video überhaupt iets abnormaals laat zien. Het lijkt erop dat de FLIR-camera net zijn gimbal-limiet heeft bereikt.” (Een cardanische ophanging is elke vorm van bevestiging of ondersteuning waarmee een object, zoals een camera, langs een as of meerdere assen kan draaien.) Kelly vervolgt “En dat komt omdat er limieten aan de cardanische ophanging zijn. Weet je, hij kan 360 graden in één richting draaien, of wat de grenzen ook zijn, en het komt tot stilstand. Het moet de andere kant op draaien. Zo ziet het er voor mij uit.”

En tot slot, van al het nieuws over UAP’s was het met name David Grusch’ uitlatingen die meer recent veel stof deden opwaaien. Zijn interviews, met o.a. Joe Rogan, en Tucker Carlson trokken miljoenen kijkers, en zijn relaas over een UFO cover-up draaide met name om zijn getuigenverklaring m.b.t. deze materie voor het Amerikaanse Congres, afgelegd in juli j.l. Grusch beweerde dat de VS in het bezit is van ‘intacte en gedeeltelijk intacte’ buitenaardse voertuigen, (zie ook deze AB over Grusch). Grusch was als inlichtingenofficier betrokken bij het rapporten van UAP/trans-mediumkwesties. Het was zijn doel, aldus The Debrief dat met deze informatie over de cover-up, het grote publiek nu voorbereid kan zijn op een ‘onverwacht, contactscenario met een intelligentie van onbekende c.q. mogelijk buitenaardse oorsprong’. Grusch onthulde, dat de berging van gedeeltelijke fragmenten tot en met intacte UAP’s al decennia lang door de Amerikaanse overheid wordt gedaan i.s.m. defensiebedrijven. buiten UAP-taakgroepen zoals het UAPTF om. Grusch vertegenwoordigde in het verleden enkele jaren het NGA in het UAPTF (Het UAPTF is inmiddels overgegaan in het AARO). ln 2020 klapte een oud-Pentagon en AATIP-medewerker uit de school over UAP’s, de astrofysicus Eric W Davis, zie deze Astroblog. Davis maakte wereldkundig dat hij in vertrouwelijke gesprekken met defensie in maart 2020 de inlichtingencommissie van het Congres op de hoogte heeft gesteld van de vondst van ‘voertuigen die niet van deze wereld zijn’.

AATIP, To The Stars Academy
Ter info; Het Pentagon had zijn AATIP groep (2007-2012), en het UAPTF, deze laatste taskforce is nu overgegaan, in de onderzoeksgroep AARO, en allen waren/zijn onderzoekgroepen m.b.t. UAP’s. Zie o.a. deze Astroblogs over hun rapportages, deze uit 2021, en deze uit 2023. Lees op de volgende Astroblogs meer over de aanloop naar deze rapportages van het ODNI, of deze ‘Recap over UAP’s. Recent werd er nog een aantal documenten (ruim 1500 pagina’s) vrij gegeven over de zogenoemde ‘close encounters’ met UFO’s, zie deze Astroblog. Het AATIP kwam in de spotlights door dit beroemde artikel van Leslie Kean e.a. in de New York Times in 2017. (En zie deze AB over Kean’s boek over UFO’s.) Meer in de schaduw van m.b.t. UAP’s en onderzoek staat het in Las Vegas gevestigde To the Stars Academy of Arts and Science, zie deze Astroblog over het TTSAAS. En in 2023 hield ook NASA een eerste publieke bijeenkomst over hun UAP-onderzoek, zie deze AB. De groep heet ‘UAP Independant Study Groep’ en telt zestien leden, zie o.a. deze Astroblog. Zie m.b.t. analyse’s van de Gimbal-video ook o.a. het werk van Kevin Knuth. Bronnen; X, Marik Von Rennenkampff, AIAA/ARC, Google/MvRartikel, The Debrief, Politico, New York Times, TTSAAS, Reuters, ODNI, NASA, New York Mag, Space.com, NASA, Navy.mil

Gerelateerde Astroblogs: