Sterren worden geboren in grote interstellaire moleculaire gas- en stofwolken, die plaatselijk onder invloed van de zwaartekracht kunnen inkrimpen en zo dicht en heet kunnen worden dat er fusie van waterstof kan beginnen. Dat gaat meestal met grote groepen sterren tegelijk, dus grote kans dat onze zon 4,57 miljard jaar geleden samen met andere sterren uit een moleculaire wolk onstond. Een voorbeeld van zo’n groep of cluster sterren is NGC 2100 in de Grote Magelhaense Wolk, hierboven te zien. Die groepen hebben het eeuwige leven niet, want onder invloed van andere moleculaire wolken en de onderlinge interacties tussen de sterren in de groep kunnen de sterren uit elkaar waaieren en een eigen route in de Melkweg vervolgen. De levensduur van een open cluster van sterren is meestal zo’n 200 miljoen jaar, da’s 5% van de leeftijd van de zon.
Via het zogeheten AMBRE project zijn sterrenkundigen op zoek gegaan naar ‘zusters’ van de zon, sterren die uit dezelfde moleculaire wolk zijn geboren en die zich kunnen verraden omdat ze dezelfde chemische samenstelling als onze zon hebben, een soort van familiaire vingerafdruk. Een team van sterrenkundigen onder leiding van Vardan Adibekyan (Astrofísica e Ciências do Espaço, Spanje) is nu op onderzoek uitgegaan en daarbij hebben ze de spectra van maar liefst 220.000 sterren in de Melkweg bestudeerd, op zoek naar sterren met dezelfde spectrale eigenschappen als onze zon. Daarnaast gebruikten ze de gegevens van de Gaia satelliet, waarmee ze precies konden zien welke snelheid, richting en positie die 220.000 sterren hebben en waarmee ze konden traceren waar die sterren zich 4,57 miljard jaar geleden bevonden. Alles analyserend kwamen ze uit op één ster die een zuster van onze zon zou kunnen zijn: HD 186302, een ster van magnitude 8,76 in het zuidelijke sterrenbeeld Pavo (Pauw). Net als de zon is z’n spectraaltype G2V en hij heeft ook dezelfde omvang en leeftijd. Op dit moment staat HD 186302 op 184 lichtjaar afstand, maar met de Gaia gegevens in de hand blijken de zon en HD 186302 vroeger bij elkaar te hebben gestaan. Hier het vakartikel van Adibekyan et al over de ontdekking van HD 186302. Bron: Astrobob.