Sgr A*, in beeld gebracht door de EHT. Credit: EHT Collaboration
Planeten, manen, sterren, zwarte gaten, ze roteren allemaal en dat doen ze met een bepaalde snelheid. Elk object heeft ook een maximum aan rotatie. In het geval van de aarde wordt dat maximum bepaald door de zwaartekracht aan de oppervlak, bij zwarte gaten is dat de kromming van ruimtetijd rondom het zwarte gat. De zwaartekracht net buiten de waarnemingshorizon van een zwart gat is extreem groot en dat levert niet alleen op dat materie en licht er met grote snelheid omheen vliegen, maar ook dat de ruimtetijd meegesleept wordt met het roterende zwarte gat – dat wordt ook wel het Lense-Thirring effect of frame-dragging genoemd. De rotatie of spin van een zwart gat wordt dimensieloos weergegeven (als a) door een getal tussen 0 en 1, 0 is geen rotatie, 1 is de maximale rotatie. Die laatste schijnt volgens theoretische berekeningen in de buurt van de lichtsnelheid te liggen.
Röntgenspectrum van Sgr A*. Credit: Daly, et al
Recent zijn ze er in geslaagd om ook voor Sagittarius A* (kortweg Sgr A*), het superzware zwarte gat in het centrum van de Melkweg, de rotatiesnelheid te bepalen. Dat deden ze door van het zwarte gat een spectrum te maken in radio- en röntgenlicht (hierboven te zien). Door de intensiteit van het licht bij verschillende golflengten te meten was men in staat de rotatie a van Sgr A* te meten en die bleek tussen 0,84 en 0,96 te zijn. Mocht ‘ie met die hoogste snelheid roteren dan gaat ‘ons’ zwarte gat sneller rond dan M87*, het superzware zwarte gat in de kern van M87, dat een a tussen 0,89 en 0,91 heeft. Deze metingen zijn in contrast met eerdere metingen uit 2020, die juist een lage rotatie voor Sgr A* aangaven.
Meer informatie vind je in het vakartikel van Daly, Ruth A., et al. “New Black Hole Spin Values for Sagittarius A* Obtained with the Outflow Method.” Monthly Notices of the Royal Astronomical Society (2023): stad3228.
Bron: Universe Today.
