Sterrenkundigen van de Universiteit van Rochester hebben ontdekt dat de ster WISE J072003.20-084651.2, beter bekend als de ster van Scholz, zo’n 70.000 jaar geleden dwars door de buitenste lagen van de Oortwolk moet zijn gevlogen, de wolk van miljarden komeetkernen aan de rand van het zonnestelsel. Eigenlijk is de ster van Scholz – genoemd naar z’n ontdekker, de Duitse sterrenkundige Ralf-Dieter Scholz van het Leibniz-Institut für Astrophysik Potsdam (AIP) – een dubbelster, met een rode dwergster (massa 8% van die van de zon) en een begeleidende bruine dwergster (6%). Momenteel staat ‘ie op twintig lichtjaar afstand in het sterrenbeeld Eenhoorn (Monoceros), maar berekeningen van Eric Mamajek en zijn collega’s laten zien dat de ster 70.000 jaar geleden op slechts 52.000 astronomische eenheden passeerde, dat is 0,8 lichtjaar, oftewel 8 biljoen km, een acht met twaalf nullen.
Op dit moment is Proxima Centauri na de zon de meest nabije ster en zijn afstand is 4,2 lichtjaar. De sterrenkundigen van Rochester zijn voor 98% zeker dat de ster van Scholz zo dicht bij onze zon is gekomen, hetgeen te lezen valt in dit vakartikel. Mamajek’s team zag dat de zogeheten tangentiële beweging van de ster van Scholz aan de hemel erg klein is, dat is de zijwaartse beweging. Sterren die op dezelfde afstand staan hebben meestal een grotere tangentiële beweging. Toen ze vervolgens de radiële beweging van de ster van Scholz gingen meten – de beweging in ons gezichtsveld – bleek deze heel snel van ons vandaan te bewegen en terugrekenend ontdekten ze de rendez vous van de twee sterren met onze zon 70.000 jaar geleden. Men denkt dat als gevolg van de passage een deel van de kometen verstoord werd in hun baan en richting de binnenste delen van het zonnestelsel vloog, hetgeen binnen twee miljoen jaar na de passage moet zijn gebeurd. Bron: Universiteit van Rochester.