Deze week was er een grote conferentie op het gebied van hoge energiefysica in het Japanse Kyoto, het Hadron Collider Physics 2012 Symposium. Daar presenteerden alle grote onderzoeksinstituten zoals CERN hun laatste gegevens, zoals de vondst van het zeldzame verval van een Bs meson in een muon en een antimuon – hetgeen direct al leidde tot een hausse aan interpretaties. Er veel belangstelling was er voor hetgeen de teams van ATLAS en CMS zouden presenteren, de twee grote detectoren die verbonden zijn aan ’s werelds grootste deeltjesversneller, de 27 km grote Large Hadron Collider bij Genéve. Daar worden continue triljoenen protonen tegen elkaar geknald en op 4 juli dit jaar kon men op basis van metingen aan die botsingen aankondigen dat een nieuw deeltje was ontdekt dat hoogst waarschijnlijk het in 1964 door onder andere Peter Higgs voorspelde deeltje was, dat massa geeft aan een deel van de elementaire deeltjes. De resultaten van de botsingen ná 4 juli zijn te zien in bovenstaande twee grafieken, waarbij je de verschillende vervalkanalen van het Higgs boson ziet – lees s.v.p. deze astroblog over productie en verval van Higgs bosonen om dat scherp op je netvlies te krijgen. De ontdekking in juli was vooral gebaseerd op de vervalkanalen h>γγ en h>ZZ>4l, maar om allerlei onduidelijke redenen werden die nu niet meegenomen. Men heeft naar andere manieren gekeken waarop het Higgs boson in zeer korte tijd uiteen kan vallen en hoe dichter het midden van het balkje bij de 1 op de x-as ligt des te meer het volgens het Standaard Model werkt. En de conclusie die men deze week getrokken lijkt te hebben is dat het Higgs boson toch wel verdraaid veel op een meest eenvoudige Higgs boson lijkt, zoals voorspeld door dat Standaard Model. Klinkt natuurlijk als een glorieus bewijs voor een model dat net als de Relativiteitstheorie bestand lijkt te zijn tegen alle experimenten. En toch is er iets van teleurstelling te merken, want vele natuurkundigen hebben het gevoel dat er meer moet zijn en dat er natuurkunde BSM moet zijn – Beyond the Standard Model. Zaken bijvoorbeeld zoals donkere materie kúnnen niet volgens het Standaard Model verklaart worden, dus moet er wel iets zijn wat dat wel kan verklaren. Theorieën zoals supersymmetrie en snaren – waar Robbert Dijkgraaf het gisteravond in z’n quantumtheater ook over had, ik kom daar later op terug – kunnen dat wel. Afijn, wordt vervolgd. 🙂 Bron: Résonaances.
quote: Daar worden continue triljoenen protonen tegen elkaar geknald
Laat dat continue maar weg want de LHC staat meer stil dan dat hij in gebruik is om protonen te laten botsen
André, op deze pagina zie je de hoeveelheid botsingen die vanaf 16 april in de LHC hebben plaatsgevonden. Niks pauzes, dat ding draait echt gewoon continue door. Pas begin volgend jaar gaan ze even de protonen vervangen door loodionen, die ze een paar weken tegen elkaar knallen en dan pas gaat ‘ie voor lange tijd dicht.