In 2012 werd ontdekt dat er om de ster Alpha Centauri B – met een afstand tot de zon van slechts 4,3 lichtjaar de meest nabije ster – een aardachtige planeet cirkelt, Alpha Centauri Bb genoemd. Vier jaar vóór deze ontdekking was al berekend aan de hand van modellen van protoplanetaire schijven (zie afbeelding hierboven) dát er aardachtige exoplaneten om de ster moeten cirkelen en dat er een mogelijkheid was dat maar liefst 11 daarvan zich in de levensvatbare zone (Engels: ‘habitable zone’) bevinden. Een team sterrenkundigen onder leiding van Antolin Gonzalez (Universidad Central de Las Villas in Cuba) heeft die berekeningen verfijnd en ontdekt dat vijf van die 11 planeten in potentie een hoge graad van levensvatbaarheid hebben en dat er fotosynthetisch leven zou kunnen voorkomen.
Om de levensvatbaarheid van een exoplaneet uit te drukken maken ze gebruik van de Earth Similarity index, een schaal die van 0 naar 1 loopt: 0 is niet levensvatbaar, 1 is net zo levensvatbaar als de aarde. Exoplaneten tussen 0,8 en 1 lijken een hoge levensvatbaarheid te hebben, Mars zit daar met z’n 0,6-0,8 dus net onder. Gonzalez’ team betrok ook andere factoren bij hun berekeningen, zoals de oppervlaktetemperatuur en de hoeveelheid kooldioxide. Uitkomst was dat vijf exoplaneten bij Alpha Centauri B een index hebben van 0,92, 0,93, 0,87, 0,91 en 0,86. En dat alles staat in dit wetenschappelijke artikel beschreven. OK mensen, klinkt allemaal leuk en aardig, maar let wel: er is maar één echte aardachtige planeet bij Alpha Centauri B ontdekt (zie afbeelding hierboven), de rest is allemaal theoretisch met flink wat aannames. Dus afwachten wat de waarnemingen aan deze op de zon lijkende ster gaan opleveren. Bron: Universe Today.
Star Trek bestaat volgens mij niet in the real world…
Ik snap de zoektocht van een tweede Aarde, maar naast dat het misschien wel in de leefbare-zone staat, heeft het waarschijnlijk een andere chemische structuur…
Persoonlijk geloof ik niet dat we een tweede Aarde vinden waar we zonder pak kunnen rondlopen, de mens en de Aarde op elkaar ingespeeld en op een andere planeet wordt het zoals een vis op het droge, oftewel:”we gaan dan een element missen, dat cruciaal voor ons is, of het element is zo sterk, dat we het niet zullen overleven”.
Mmm, straks blijkt het gras bij onze interplanetaire buren nog groener ook! 😉
Maar zonder gekheid: dit is toch wel verrassend nieuws. Ik ben heel benieuwd wat we nog meer gaan ontdekken bij sterren op korte afstand.
groet,
Gert (Enceladus)
Wat jij zegt Gert…we ontdekken meer en meer. Ik heb de film ‘The Dish’ waar Paul Davies het in zijn presentatie over had gedownload en nét bekeken (Astrocorner) . Grappig en ontroerend die film. Wat indrukwekkend die Parkes Observatory Telescope 😀 Als je dát dan vergelijkt met waar men nu toe in staat is…. Ja het begon qua ruimtevaart pas écht op gang te komen toen wij geboren werden Gert, hihi 😉 :O
http://www.imdb.com/title/tt0205873/?ref_=nv_sr_1
Het water is altijd blauwer aan de andere kant! :+)
😉
groet,
Gert (Enceladus)