Voetnoten
↑1 | grappig toch hoe sterrenkundigen zo’n zwakte van telescopen om kunnen buigen in een ijzersterk instrument. Bij Christiaan Huygens hebben we het ook wel eens een avondje gehad over dit soort ‘afwijkingen’ van licht in telescopen |
---|---|
↑2 | ooit bedacht door de astronoom George Biddell Airy |
↑3 | een zogenaamde “integral field spectrograph”, het is maar dat je ’t weet |
↑4 | Een rode dwerg is een ster met een massa tussen 0,08 en 0,5 maal die van de zon. Doordat de massa zo gering is, verbranden ze de waterstof waaruit ze bestaan maar heel langzaam tot helium. |
KAN IK DEZE TECHNIEK VERGELIJKEN MET DE SONOR WAARVAN DE VLEERMUIS GEBRUIK MAAKT? oF BEGRIJP IK HET VERKEERD?
groetjes van Jacqueline.
Tsja, daar ken ik de spectrale convolutie weer te slecht voor. Sonar werkt met teruggekaatste geluidsgolven. Daar is geloof ik geen sprake van diffractie of afbuiging, zodat er geen Airy-geluidsschijfjes zijn.