Copernicaans Principe opnieuw getest

In z’n De revolutionibus orbium coelestium (Over de omlopen van de hemellichamen), gepubliceerd in 1543, schreef Nicolaus Copernicus (1473-1543) dat de Aarde geen centrale, unieke en bijzondere plek in het heelal inneemt. We zijn niet het centrum van het heelal, maar draaien eens per jaar een bescheiden rondje om de Zon. Dat Copernicaanse Principe kan je ook veralgemeniseren: de mens neemt geen bijzondere positie in het heelal in. Lijkt anno 2008 gesneden koek, waar niemand aan kan tornen en waar zelfs het Vaticaan over begint te roepen dat het niet vreemd zal zijn als er elders in het heelal ook leven voorkomt. En toch zijn er onlangs twee artikelen verschenen in het vakblad Physical Review Letters over het Copernicaanse Principe (CP), waarin testen worden beschreven om het principe te bewijzen. Want ja, je kunt wel roepen dat de Aarde niet in het centrum van het heelal staat, maar bewijs dat maar eens. In het eerste artikel gebruiken Robert Caldwell (Dartmouth College) en Albert Stebbins (Fermi National Laboratory, beiden VS) de Cosmic Microwave Background ^[1]CMB, de kosmische achtergrondstraling, hier vaak beschreven. om het CP te bewijzen. Zonder CP zou er volgens Caldwell en Stebbins geen noodzaak zijn voor het bestaan van donkere energie en om dan toch de waargenomen versnelling in de uitdijing van het heelal te verklaren zouden wij middenin een leegte moeten wonen, een plek waar relatief weinig sterrenclusters (lees: materie) voorkomen. Waarnemingen aan de CMB zou in dat geval een kleine anisotropie, een verschil in temperatuur, te zien moeten geven. Die afwijkingen zijn tot nu toe nooit opgemerkt, de CMB benadert een perfect zwart lichaam, maar het tweetal denkt dat met toekomstige waarnemingen, zoals met de Absolute Spectrum Polarimeter van de NASA, dergelijke afwijkingen wel waar te nemen zijn en dat het CP dan wel of niet kan worden geverifieerd.  Een tweede test voor het CP komt van het drietal Jean-Philippe Uzan (Pierre en Marie Curie Universiteit in Frankrijk), Chris Clarkson en George Ellis (beiden Universiteit van Kaapstad, Zuid-Afrika), die roodverschuivingen van sterrenstelsels willen gebruiken. De roodverschuivingen moeten uitwijzen of het heelal ruimtelijk homogeen is, hetgeen een uitvloeisel is het het CP. Mijn verwachting van beide testen: dat het Copernicaans Principe stand houdt. We nemen mijns inziens geen geprivilegiseerd punt in het heelal in, zowel in het zonnestelsel als in het totale heelal. Bron: Physics World.