Het bijzondere Reiner Gamma gebied op de Maan

Aan de voorzijde van de Maan bevindt zich in de uitgestrekte en donkergetinte Oceanum Procellarum een opvallend lichtgetint gebied met een opvallende ovaal gekrulde vorm: het Reiner Gamma gebied. Het 70 km lange gebied – vindbaar op de maancoördinaten 7°30 N 59°00 W, handig als je een maankarretje met TomTom hebt – werd al in de 17e eeuw opgemerkt door maanwaarnemers, zoals Francesco Grimaldi. Deze laatste zag het gebied voor een krater aan. Het heeft een erg hoog albedo, d.w.z. dat z’n weerkaatsend vermogen hoog is. Reiner Gamma kaatst meer zonlicht terug dan de rest van de uit vloedbasalt bestaande Oceaan der Stormen, zoals de Nederlandse naam van dat gebied luidt. Tot voort kort was het gebied het enige op de Maan met deze vorm en dit albedo en vormde het bestaan ervan een mysterie, maar onlangs heeft de Lunar Reconnaissance Orbiter (LRO) soortgelijke gebieden ontdekt in de Mare Ingenii en Mare Marginis. Het Reiner Gamma gebied is dus geen uniek verschijnsel.

De verklaring van het Reiner Gamma gebied

Onderzoek met diverse maansondes, o.a. de Lunar Prospector, heeft aan het licht gebracht dat het Reiner Gamma een sterker magnetisch veld heeft dan z’n omgeving. De sterkte van het veld bedraagt maar liefst 15 nanoTesla, voldoende om het gebied een eigen magnetosfeer te geven, die zich tot 360 km boven het maanoppervlak uitstrekt. Men denkt dat de zonnewind, die normaal gesproken verantwoordelijk is voor de erosie van het maanoppervlak, door die magnetosfeer van Reiner Gamma wordt afgebogen en dat daardoor de ‘ruimte-erosie’ ter plekke minder is, hetgeen leidt tot het hogere albedo. De inslag van een planetoïde of komeet zou het verhoogde magnetisme en de vorm van het gebied veroorzaakt hebben, maar hoe dat precies is gegaan is nog speculatief. Op de foto hiernaast, gemaakt met de LROC, het uitvergrootte gebied dat op de bovenste foto met de pijl is aangegeven. De breedte van het gebied is 510 meter. Bron: NASA + Wikipedia.