Het verhaal is bekend: Isaac Newton kreeg zittend onder een boom een appel op z’n hoofd, ging nadenken over de vraag waarom de appel uit de boom viel en bedacht uiteindelijk z’n beroemde wetten van de zwaartekracht. De vraag is of dat verhaal klopt en sinds kort kan iedereen het antwoord nalezen: nee, de appel viel niet op Newton’s hoofd. En ja, Newton zág een appel vallen en daardoor ging ‘ie inderdaad nadenken hoe dat kwam, resulterend in de zwaartekrachtswetten. Bron voor deze wijsheid is het dagboek van William Stukeley, welke in 1752 werd gepubliceerd en die nu voor iedereen online te lezen is. Stukeley was getuige van de appel-gebeurtenis en op bladzijde 43 van z’n dagboek lezen we:
after dinner, the weather being warm, we went into the garden, & drank thea under the shade of some appletrees, only he, & myself. amidst other discourse, he told me, he was just in the same situation, as when formerly, the notion of gravitation came into his mind. “why should that apple always descend perpendicularly to the ground,” thought he to him self: occasion’d by the fall of an apple, as he sat in a comtemplative mood: “why should it not go sideways, or upwards? but constantly to the earths centre? assuredly, the reason is, that the earth draws it. there must be a drawing power in matter. & the sum of the drawing power in the matter of the earth must be in the earths center, not in any side of the earth. therefore dos this apple fall perpendicularly, or toward the center. if matter thus draws matter; it must be in proportion of its quantity. therefore the apple draws the earth, as well as the earth draws the apple.
William Stukely, MEMOIRS OF SIR ISAAC NEWTON’S LIFE (1572)
Zo, weer een misverstand de wereld uit. 🙂 Stukely’s memoires en andere historische documenten zijn allemaal te beschikbaargesteld door de Britse Royal Society. Bron: NRC-Handelsblad.
Speak Your Mind