5 oktober 2024

Beïnvloedt de zon de vervalsnelheid van atoomkernen?

Share

Comments

  1. Als ik het goed heb begrepen, betreft het geringe fluctuaties in Beta-verval, d.w.z. geladen deeltjes. Nergens lees ik over de mogelijke invloed van veranderingen in het magnetisch veld dat eveneens met zonne-activiteit kan correleren. Is die invloed wel voldoende onderzocht om te kunnen worden uitgesloten?

  2. Als het betaverval overal op aarde op dezelfde wijze fluctueert moet het iets zijn wat veroorzaakt wordt door iets wat dwars door de aarde dringt, dus neutrino’s. Heeft het magnetisch veld invloed, dan zal die fluctuatie verschillen per plek op aarde, maar dat is geloof ik niet gemeten.

    • @Adrianus V,
      Gaat een door de zon veroorzaakt magnetisch veld niet ook “door de aarde”? Het gaat om fluctuaties van het magnetisch veld op de geladen deeltjes van het beta-verval met detectoren die (voor zover mij bekend) niet in alle richtingen rond de bron registreren. Dat “overal op aarde” het beta-verval op dezelfde wijze fluctueert is ook nog niet vastgesteld: voor zover mij bekend alleen eigen onderzoek naar verval van Mg-54, onderzoek van Brookhaven National Laboratory (Long Island) en een Duits instituut (Si-32 en Ra-226). Ik vind de conclusie van “neutrino invloed” of zelfs “nieuw deeltje” wel heel erg voorbarig op basis van een correlatie!

  3. Ja, ik ben het met je eens dat de data van het BNL alleen een erg summiere basis vormen waarop je kan zeggen dat neutrino’s de oorzaak zijn van de fluctuatie in de vervalsnelheid. Het zou op meerdere plaatsen op aarde onafhankelijk van elkaar moeten worden waargenomen. Het magnetische veld gaat zoals je zegt dwars door de aarde heen, maar ik geloof niet dat de veldsterkte overal precies hetzelfde is. Kortom, meer onderzoek is nodig op dit terrein. Bovenstaande theorie van de correlatie tussen neutrino’s en de fluctuatie in het betaverval is overigens niet mijn theorie, ik ben slechts de boodschapper. 🙂

  4. Hoe dan ook dit “verval” van atomen is niet discreet.

    Sommige elektronen of positronen hebben minder of juist meer energie. Dat dit als gevolg het bestaan van een onbekend deeltje heeft, zoals destijds door Wolfgang Pauli gepostuleerd is [het neutrino], is uiteindelijk slechts een aanname. Uiteraard logisch onderbouwd. Anders zou de wet van behoud van energie een probleem zijn.

    Een redenering die dan weer van dit gevolg uitgaat (neutrino’s veroorzaken een afwijking in de beta-emissie) en daar weer een conclusie aan verbind aangaande de oorzaak van deze emissie, is in mijn ogen altijd verdacht.

    Zie ook http://www.astroblogs.nl/2010/02/13/het-higgsdeeltje-is-tussen-115-en-150-gev/comment-page-1/ .

Speak Your Mind

*