Venus in 1974 gefotografeerd met de Mariner 10 van de NASA. Credit: NASA/JPL-Caltech
Het was eind 2020 wereldwijd voorpaginanieuws: er was fosfine in de atmosfeer van Venus gedetecteerd en dat zou kúnnen wijzen op de aanwezigheid van microbacterieel leven hoog in de atmosfeer van Venus. Andere speurtochten konden de detectie niet bevestigen en al snel bleek het niet te gaan om fosfine, maar om zwaveldioxide. Maar nu is er opnieuw een detectie van fosfine (PH₃) en die zou op meer data gebaseerd zijn dan de detectie van vier jaar terug. Dezelfde groep wetenschappers van toen hebben met de JCMT-telescoop (James Clerk Maxwell Telescope) op Hawaï nieuwe waarnemingen gedaan en daaruit blijkt opnieuw dat er fosfine in de atmosfeer van Venus zit. Op 17 juli werd dat nieuws gepresenteerd op een bijeenkomst van de Royal Astronomical Society in Hull en het werd wereldkundig gemaakt met deze tweet:
Interesting stuff from Dr Dave Clements of @imperialcollege in the #Venus session at #NAM2024.
He shares preliminary findings which “strengthen” evidence of phosphine in the planet’s clouds, including detections of the potential biomarker deeper in a warmer area of the clouds. pic.twitter.com/MDqHDKoege
— Royal Astronomical Society (@RoyalAstroSoc) July 17, 2024
Ze hebben met de JCMT drie waarneemcampagnes gedaan en in eentje daarvan hadden ze al 140 keer meer gegevens dat bij de 2020-waarneemcampagnes. Zoals uit de grafiek in de tweet blijkt zijn er twee absorptielijnen waargenomen: eentje bij 266,15 GHz, wat kan worden toegeschreven aan 0,8 ppm (parts per million) HDO (zwaar water) en een andere op 266,94 GHz, wat volgens eerdere schattingen in de orde van enkele ppb ligt (delen per miljard) PH₃ (fosfine).
Fosfine, een molecuul dat op aarde stinkt en giftig is, op Venus zou het op leven kunnen duiden. Credit: NASA/MIT News.
De waarnemingen zijn gedaan tijdens de overgang van nacht naar dag, terwijl de negatieve waarnemingen zijn gedaan tijdens de overgang van dag naar nacht. Volgens David Clements (Imperial College, London), die het waarneemproject leidt, breekt ultraviolet licht van de zon overdag het fosfine af, waardoor het onzichtbaar wordt. Volgens Jane Greaves (Cardiff Univ., VK), die de oorspronkelijke detectie in 2020 leidde, tonen nieuwe waarnemingen met ALMA (Atacama Large Millimeter/submillimeter Array) aan dat het oorspronkelijke waargenomen signaal niet te wijten was aan zwaveldioxide. Volgens haar is er ook ammoniak (NH₃) gedetecteerd. Ook dat is een molecuul dat wijst op de aanwezigheid van microbacterieel leven. Of het fosfine en ammoniak echt geproduceerd worden door leven is nog maar de vraag. Er zijn ook abiotische bronnen zoals dat heet, bronnen die niet met microbacterieel leven te maken hebben. Er zijn ook nog geen wetenschappelijke artikelen gepubliceerd op basis van de nieuwe gegevens, dus voorlopig moeten we het hebben van de media die er over berichten. Afwachten dus! Bron: Francis Naukas.
Speak Your Mind