Zoals we allemaal weten, zal de zon langzaam maar zeker steeds meer energie gaan afgeven. Het was dan ook de verwachting dat meercellig leven over één miljard jaar al onmogelijk zal zijn op onze planeet. Recent onderzoek heeft gelukkig uitgewezen dat we langer dan dat hebben – zo’n 1,75 miljard jaar om precies te zijn. Bij het onderzoek is gekeken naar de verwachte levensvatbaarheid van exoplaneten om zo tot een nieuwe conclusie te komen.De onderzoekers hebben hiertoe gebruik gemaakt van het concept van de “leefbare zone” – de afstand vanaf een ster waarop vloeibaar water aan het oppervlak van een planeet kan bestaan. Ze hebben vervolgens gebruik gemaakt van modellen van stellaire evolutie om te achterhalen wanneer een planeet zich niet langer in de leefbare zone zal bevinden.Hieruit blijkt dat de aarde niet langer leefbaar zal zijn over 1,75 miljard jaar. Daarna zal de aarde zich in de zogenaamde “rode zone” van de zon gaan bevinden. Overigens kleeft er een behoorlijke onzekerheid aan deze conclusie. Volgens sommige modellen zal de aarde nog maar liefst 3 miljard jaar te gaan hebben alvorens het meercellige leven zal uitsterven!Om dit alles in perspectief te zetten: meercellig leven bestaat nog maar zo’n één miljard jaar op aarde, terwijl complex meercellig leven pas zo’n 500 miljoen jaar geleden is ontstaan. Zo’n 400 miljoen jaar geleden zijn de insecten ontstaan, zo’n 300 miljoen jaar geleden de dino’s en zo’n 130 miljoen jaar geleden de bloeiende planten. De anatomisch moderne mens loopt pas zo’n 200.000 jaar op deze wereld rond.De tijd waarop een planeet in de leefbare zone zal staan is van groot belang voor astrobiologen. Hoe langer de “leefbare tijd”, hoe groter de kans op het ontstaan van complex leven. Het onderzoek zal dan ook van belang kunnen zijn bij het bepalen van de kans op complex leven op een exoplaneet en het inschatten van het evolutionaire niveau van dat leven.Uiteraard is bij hetzelfde onderzoek ook de leefbare tijd van een aantal exoplaneten bepaald, om te zien hoe deze zich verhouden tot de aarde. Hieruit blijkt dat Kepler-22b een leefbare tijd heeft van 4,3 tot 6,1 miljard jaar! Bij Gliese 581d wordt het nog gekker: deze planeet zal zich zo’n 42 tot 54 miljard jaar in de leefbare zone bevinden!Bedenk wel dat we helemaal nog niet weten of Kepler-22b en Gliese 581b leefbaar zijn – het feit dat een planeet zich in de leefbare zone bevindt, wil niet zeggen dat de planeet ook werkelijk levensvatbaar is! Kijk maar naar “onze” planeet Venus – die staat in de principe in de leefbare zone van de zon, maar is een ziedende hellewereld. Bron: University of East Anglia.
De zon wordt steeds heter, maar verliest ook massa. Daardoor zal de Aarde in die miljarden jaren van de zon af migreren. Weet je of dit een significante bijdrage levert in het langer aanwezig blijven van de aarde in de leefbare zone? Of is dit effect verwaarloosbaar.
Dat effect is klein, volgens onderstaande paper is de verschuiving door het massaverlies ongeveer 1,37 – 1,57 meter per eeuw, over bv. 1 miljard jaar is het dan minder dan 16000 kilometer. Op de schaal van de afstand zon-aarde stelt dat dan niet veel voor.
http://home.comcast.net/~pdnoerd/SMassLoss.pdf
Bedankt. Dat is inderdaad te verwaarlozen in deze context.
Buiten dat zal onze zon uiteindelijk toch ook opzwellen tot een rode reus en zo mercurius, venus en onze aarde naar de geschiedenisboeken verwijzen?!
Dat klopt.