Credit: Lustig-Yaeger, et al
Met grote telescopen zoals Hubble en Webb wordt al lang getracht om op nabije exoplaneten ‘biosignaturen’ te zien, zeg maar een soort van chemische vingerafdrukken aan de hand van spectra van de planeten die wijzen op de aanwezigheid van leven. Maar stel nou eens dat het andersom is, dat er om een planeet ver hier vandaan een ruimtetelescoop á la Webb draait die naar ons tuurt en dan kijkt of er biosignaturen te zien zijn. Van de aarde weten we dat het tot nu toe de enige planeet in het hele heelal is waar zich leven bevindt, deels zelfs intelligent leven – al zijn er de laatste tijd velen die zich afvragen of er op deze aardkloot echt wel intelligent leven voorkomt. De vraag is dan interessant of Webb zou kunnen zien dat er leven op aarde voorkomt, mogelijk zelfs intelligent leven. Naast biosignaturen voor primitief bacterieel leven zijn er inderdaad ook biosignaturen die je kunnen vertellen dat er op een planeet een industriële beschaving is, zoals de moleculen stikstof dioxide en CFC’s zoals freon. Recent hebben ze met de Canadese SCISAT satelliet spectra gemaakt van zonlicht dat door de aardse atmosfeer schijnt en vervolgens gekeken wat er in het aardse deel van het spectrum (dus na aftrek van het zonnespectrum) te zien was en welke natuurlijke en synthestische moleculen zichtbaar waren. Het resultaat daarvan zie je bovenaan, het aardse transmissiespectrum zoals het zo mooi heet.
Credit: NASA
Vervolgens hebben ze via simulaties gekeken wat de Webb ruimtetelescoop zou zien als die zich bij een exoplaneet bevindt in een bol tot 50 lichtjaar afstand van de aarde. Daarbij hebben ze de waarnemingen van Webb ‘bemoeilijkt’ door de gegevens “op te ruwen”, gesimuleerde ruis aan het signaal toe te voegen en deze vervolgens van lagere resoluties te voorzien, daarmee de signaal-ruis verhouding sterk verlagend. Het resultaat was dat Webb ondanks de bemoeilijkende factoren nog steeds moleculen in de atmosfeer van de aarde kan zien die wijzen op de aanwezigheid van leven, zelfs van intelligent leven.
Gerekend vanaf de aarde is er binnen een bol van 50 lichtjaar ook een systeem dat mogelijk biosignaturen en technologische signaturen bevat, het TRAPPIST-1 systeem. Dat planetenstelsel, waar twee tot drie planeten op een afstand staan van de ster gelegen in de leefbare zone, staat op 40 lichtjaar afstand.
Meer kan je lezen in het vakartikel van Jacob Lustig-Yaeger et al, Earth as a Transiting Exoplanet: A Validation of Transmission Spectroscopy and Atmospheric Retrieval Methodologies for Terrestrial Exoplanets, arXiv (2023).
Bron: Phys.org.
Misschien wel het mooist geschreven artikel wat ik ooit heb gelezen op Astroblogs!
Kijk, dat soort complimenten lezen we graag. Dank je!
Hieruit kun je dus ook de conclusie trekken dat er zich binnen 50 lichtjaar afstand geen beschaving bevindt die een halve eeuw geleden al in staat was tot dergelijke technologie als de Webb-telescoop én bereid is contact met ons te leggen via radiosignalen.
In theorie kan het nog dat die beschaving er wel is, maar wijselijk zijn mond houdt, maar dan vraag je je af om welke reden ze dan wel onderzoek doen? Natuurlijk kan het zijn dat je uit defensief oogpunt wilt weten of je ‘intelligente’ buren hebt, maar het lijkt me dan moeilijk om vast te stellen hóe intelligent die zijn en of je mogelijk gevaar loopt. En als dat zo is, of je dan überhaupt in staat bent je te verdedigen tegen een beschaving die technisch veel geavanceerder is.
Natuurlijk zou het ook nog kunnen dat er juist een zeer geavanceerde beschaving is, die zich totaal niet voor primitievelingen als ons interesseert, maar die kans lijkt mij weer klein want ik denk dat de meeste sterren binnen 50 lichtjaar afstand een vergelijkbare leeftijd als de zon hebben en dan was er eenvoudigweg geen tijd voor de ontwikkeling van zo’n zeer geavanceerde beschaving.
Lang verhaal kort: binnen 50 lichtjaar afstand bevindt zich geen beschaving die gelijke tred met ons houdt of geavanceerder is. Een beschaving die iets op ons achterloopt zou er wel kunnen zijn. Mogelijk ontdekken we die dan wel.
groet,
Gert (Enceladus)
Als er op het Trappist-1 systeem intelligent leven zou zijn dan moet de kans groot zijn dat er veel intelligenter leven is boven de mensheid op veel grotere afstand.
Die zouden ons dan al lang in beeld hebben en de lichtsnelheid hebben doorbroken.
Maar dat is al sinds de Fermi paradox uit te sluiten
De Aardse mensheid is dus de meest ontwikkelde soort in het binnen de lichtsnelheid bereikbare Heelal
Om de lichtsnelheid te doorbreken moet er een tunnel gemaakt worden waarbinnen de vier natuurkrachten zoals minstens de zwaartekracht niet meer werken.
Hopelijk is het mogelijk met een buis van 10^25 kwantum verstrengelingen
Nou, intelligent leven dat ons bij wijze van spreken slechts enkele honderden jaren voor is en zich op bijvoorbeeld 5000 lichtjaar afstand bevindt, zou ons wellicht nog niet ontdekt hebben. In ieder geval niet door radiosignalen en ook niet doordat ze kunnen zien dat wij een industriële beschaving zijn. Waren we 5000 jaar geleden tenslotte nog niet. Ik denk dus dat het nog veel te vroeg is om te stellen dat wij de meest ontwikkelde soort binnen het (voor ons!) zichtbare heelal zijn.
Natuurlijk is het nuttig om m.b.v. Webb te zoeken naar buitenaards leven, maar ik denk dat onze beste kans voorlopig de manen met oceanen bij Jupiter en Saturnus zijn. Wet veel geluk maken wij nog mee dat daar iets ontdekt wordt.
groet,
Gert (Enceladus)