Is dat zo interessant dan, Gert? De komeet zou zomaar een stukkie bevroren coproliet van een gigantische dinosaurus kunnen zijn. Met een hardheid van een dakpan tussen 5 en 20 MPa (gekheid)
Ik denk dat het een alles of niets poging was. Nu boren en kijken of je er door heen komt en gruis opvangen om te analyseren of niet boren en dan een uurtje langer andere experimenten doen.
Even ter nuancering; MUPUS is geen boor, maar meer een soort spijker die de grond in getimmerd wordt. Zie dit filmpje voor een demonstratie (koptelefoongebruikers let op!)
@martin: ah de opvolger van MUPUS, ook die is gemaakt door Grygorczuk, de man die waarschuwde voor het gebruik van power 4, the desperate mode. Er zijn inmiddels zelfs grappen over verschenen.
Ten eerste was de precisie ‘spot on’. Helaas was bij het loslaten van Philae al duidelijk dat de cold gas thruster (de bovenraket) waarschijnlijk niet geactiveerd was doordat het membraan dat dit mogelijk had moeten maken maar niet doorgeprikt wilde worden. Zelfs niet na 4 pogingen.
Ze vertrouwden volledig op de boor-ankers in de poten en de harpoenen. De bodem van Churyumov-Gerasimenko bleek echter niet te voldoen aan de verwachting. Blijkbaar zelfs buiten de marges die men zichzelf gesteld heeft.
Naar mijn mening heeft slechts 1 systeem het laten afweten en waren de andere twee systemen helaas niet in staat om het gewenste resultaat te bereiken.
Het is domme pech dat Philae nu in de schaduw van een krater-rand staat. Toch is er ook veel geluk geweest want de 2 laatste landingen waren uiteraard onbedoeld en ook nog eens terwijl het vliegwiel uit stond. Het had dus maar zo gekund dat Philae niet op z’n pootjes was terecht gekomen, of terug de ruimte in was ‘gevallen’…
Op 13/11 meldde ik als leek al de onverwacht harde bodem zie hier:
Oei, ik ben geen deskundige, maar als ik de foto met Philea op de komeet bekijk, zie ik vaster gesteente dan verwacht. Wellicht is de komeet een stukje van een ooit groter geheel. Dan is het geen oer-komeet.
Zou dat kunnen?
Leuk dat dit 2 dagen later door de deskundigen bevestigd wordt.
(even een veer in …)
Alleen het harder zijn van de komeet lijkt bevestigd te worden door de deskundigen. Het ‘onderdeel zijn van’ wordt nog niets over gezegd. Lijkt mij (net zo min leek) echter erg onwaarschijnlijk.
Als dat (harder zijn) waar is en het soortelijk gewicht 0,5 is (helft van water), dan bestaat zo’n komeet
uit een breed spectrum van materialen, van heel licht (schuim ijs of zo) tot hardere gesteenten.
Tja het was al bekend dat kometen niet zo zacht zijn als men vóór Deep Impact dacht. Deep Impact gaf de eerste indicaties dat kometen meer lijken op steen dan op ijs/sneeuw/stof.
Dat we nu nogmaals bewijs hebben voor de hardheid van kometen, maakt het allemaal wel erg interessant. Hopelijk komt Philae weer tot leven en kan er gedetailleerder naar de bodem gekeken worden.
Ook ben ik benieuwd wat de metingen zullen zeggen wanneer 67p meer uit begint te stoten; wat wordt er uitgestoten, waar komt het allemaal vandaan, wat gebeurt er tijdens de ionisatie van de uitstoot, welke elektromagnetische gevolgen heeft dat, welk effect heeft het op de harde ondergrond, welk effect heeft de ondergrond op de uitstoot, etc.?
Het wachten is op het eerste UFO-gekkie die beweert dat de komeet feitelijk een vermomd ruimteschip is. 😉
groet,
Gert (Enceladus)
Is dat zo interessant dan, Gert? De komeet zou zomaar een stukkie bevroren coproliet van een gigantische dinosaurus kunnen zijn. Met een hardheid van een dakpan tussen 5 en 20 MPa (gekheid)
http://i.imgur.com/RJMydAM.png
Oh vast en zeker. Daar wordt met deze afbeelding ook al enigszins op ingespeeld. 😀
Vind je het gek dat de accu bijna leeg was na 7 minuten een boren in ‘desperate mode’.
Ik denk dat het een alles of niets poging was. Nu boren en kijken of je er door heen komt en gruis opvangen om te analyseren of niet boren en dan een uurtje langer andere experimenten doen.
Straks om 22.00 uur is Fred Jansen te zien in Nieuwsuur over Philae.
Even ter nuancering; MUPUS is geen boor, maar meer een soort spijker die de grond in getimmerd wordt. Zie dit filmpje voor een demonstratie (koptelefoongebruikers let op!)
http://www.youtube.com/watch?v=7Hj5SG-99HE
De boor van Philae staat bekend onder de noemer SD2. Voor een mooie uitleg zie dit filmpje: http://www.youtube.com/watch?v=-77-Z_DHTlY
He, uitzending gemist!
Trouwens: boren zonder houvast en tegendruk lijkt me ook niet echt mogelijk. Dus zonder die harpoen verankering kom je er toch lastig in lijkt me.
http://nieuwsuur.nl/uitzending/2014-11-15/
Morgenavond is er een programma over ‘de komeet’ in het programma ‘De kennis van nu’ om 19:45 op NPO2
Ik had de uitzending net gemist. Dank voor de link Martin. Eh..wat voor een dialect heeft Fred Jansen nou? Is dat Haags? 😀
Ik stuitte bij het zoeken naar info overigens op informatie over de ‘opvolger’ van MUPUS, genaamd HEEP: http://www.esmats.eu/esmatspapers/pastpapers/pdfs/2013/grygorczuk.pdf
Die heeft maarliefst 8 standen en kan tot 50MPa verpulveren…
Citaat:
“Ter vergelijking: zandsteen zit tussen 5 en 15 MPa, graniet tussen 5 en 20 MPa.”.
Dat lijkt me, gevoelsmatig alleen al, niet te kloppen. De Wikipedia meldt voor graniet, op:
http://en.m.wikipedia.org/wiki/Granite
“its compressive strength usually lies above 200 MPa”
@gert1904: Over die hardheid van graniet: ik heb wat die cijfers betreft slechts @philae_MUPUS geciteerd, die er in één van die lange reeks tweets mee aan kwam.
@martin: ah de opvolger van MUPUS, ook die is gemaakt door Grygorczuk, de man die waarschuwde voor het gebruik van power 4, the desperate mode. Er zijn inmiddels zelfs grappen over verschenen.
Succes?
Ja, de navigatie is naar mijn idee een doorslaand succes. Maar bij de landing is natuurlijk alles mis gegaan wat maar mis kón gaan.
Drie systemen hebben het laten afweten!
Als de lander ná touchdown ongeveer één kilometer weer wordt terugestuiterd dan geeft dat te denken… Heeft de harpoen de lander weer omhoog geduwd?
Hoe komt het dat de bovenraket geen sein heeft gekregen dat er sprake was van touchdown?
De drie gronboren hebben ook geen sein van touchdown ontvangen…
Eric
De landing is eigenlijk toch ook wel een succes!
Ten eerste was de precisie ‘spot on’. Helaas was bij het loslaten van Philae al duidelijk dat de cold gas thruster (de bovenraket) waarschijnlijk niet geactiveerd was doordat het membraan dat dit mogelijk had moeten maken maar niet doorgeprikt wilde worden. Zelfs niet na 4 pogingen.
Ze vertrouwden volledig op de boor-ankers in de poten en de harpoenen. De bodem van Churyumov-Gerasimenko bleek echter niet te voldoen aan de verwachting. Blijkbaar zelfs buiten de marges die men zichzelf gesteld heeft.
Naar mijn mening heeft slechts 1 systeem het laten afweten en waren de andere twee systemen helaas niet in staat om het gewenste resultaat te bereiken.
Het is domme pech dat Philae nu in de schaduw van een krater-rand staat. Toch is er ook veel geluk geweest want de 2 laatste landingen waren uiteraard onbedoeld en ook nog eens terwijl het vliegwiel uit stond. Het had dus maar zo gekund dat Philae niet op z’n pootjes was terecht gekomen, of terug de ruimte in was ‘gevallen’…
Succes is ook maar een term 😉
Op 13/11 meldde ik als leek al de onverwacht harde bodem zie hier:
Oei, ik ben geen deskundige, maar als ik de foto met Philea op de komeet bekijk, zie ik vaster gesteente dan verwacht. Wellicht is de komeet een stukje van een ooit groter geheel. Dan is het geen oer-komeet.
Zou dat kunnen?
Leuk dat dit 2 dagen later door de deskundigen bevestigd wordt.
(even een veer in …)
Alleen het harder zijn van de komeet lijkt bevestigd te worden door de deskundigen. Het ‘onderdeel zijn van’ wordt nog niets over gezegd. Lijkt mij (net zo min leek) echter erg onwaarschijnlijk.
Als dat (harder zijn) waar is en het soortelijk gewicht 0,5 is (helft van water), dan bestaat zo’n komeet
uit een breed spectrum van materialen, van heel licht (schuim ijs of zo) tot hardere gesteenten.
Ik ben ook maar een leek, maar harde steensoorten als graniet zijn toch later ontstaan onder hoge druk?
Tja het was al bekend dat kometen niet zo zacht zijn als men vóór Deep Impact dacht. Deep Impact gaf de eerste indicaties dat kometen meer lijken op steen dan op ijs/sneeuw/stof.
Dat we nu nogmaals bewijs hebben voor de hardheid van kometen, maakt het allemaal wel erg interessant. Hopelijk komt Philae weer tot leven en kan er gedetailleerder naar de bodem gekeken worden.
Ook ben ik benieuwd wat de metingen zullen zeggen wanneer 67p meer uit begint te stoten; wat wordt er uitgestoten, waar komt het allemaal vandaan, wat gebeurt er tijdens de ionisatie van de uitstoot, welke elektromagnetische gevolgen heeft dat, welk effect heeft het op de harde ondergrond, welk effect heeft de ondergrond op de uitstoot, etc.?
Wordt een interessant half jaar zo!