Zo schrijft LaViolette, om direct met de deur in huis te vallen, over het ‘above top secret’ rapport nr. 13, wat onderdeel uitmaakt van het meer bekende Project Blue Book. (AB/Hynek*). Blue Book was een project door de Amerikaanse luchtmacht geïnitieerd om de UFO’s te analyseren en te documenteren. Inmiddels, zo schrijft, LaViolette, is het opmerkelijk dat dit rapport nr. 13 niet meer te vinden is in Blue Book, wel de rapporten nr. 12 en 14. Dit wijdt de auteur aan het feit dat rapport nr. 13 viel onder ‘Top secret – crypto clearance 14 required’ label dat het bevatte en dat zelfs het Blue Book management, met slechts ‘secret clearance’ niet mocht inzien. Volgens laViolette, die hierover in het boek een luchtmacht specialist citeert, bevat het rapport nr. 13 een samenvatting van alles wat de luchtmacht afwist van de gecrashte disks, hun aandrijvingssystemen, hun wapens enz. Ook binnen dit rapport schrijft men over Redlight, een project wat specifiek de hardware onderdelen moest onderzoeken en documenteren. Deze operatie werd volgens LaViolette uitgevoerd op de 25 km2 uitgestrekte Ufo onderzoeksfaciliteit in Nevada, het meer noord-centrale gedeelte van het gebied dat tot de AEC (Atomic Energy Commission) behoorde en dat zich zo een 40 km2 uitstrekte. LaViolette schrijft dat er zich ten minste drie ‘alien’ toestellen moesten bevinden of hebben bevonden, waarvan één ontmanteld, één geëxplodeerd en één nog vluchtwaardig. Gebaseerd op informatie uit rapport nr. 13 en andere ooggetuigen verslagen schrijft LaViolette over Nevada’s Area 51 alias Dreamland; gesitueerd in het Groom Lake gebied ten noordwesten van Las Vegas, is het het meest zwaar bewaakte gebied van de Verenigde Staten. Het ligt begrensd aan de eveneens zwaar bewaakte nucleaire test faciliteit van het AEC en het Air Force wapens test range. Dit droog gevallen meer wordt op en top gescreend, op de meest natuurlijke wijze doordat het afgeschermd wordt door een bergketen, verder is het omringd met elektronische detectoren, inclusief infrarood detectie, bewegings- en ammonia detectoren, laatste staan wel bekend als ‘people sniffers’. Het gebied zelf is omgeven door nog drie speciale defensie eenheden waaronder veiligheidsteams in helicopters en vliegtuigen die 24/7 permanent alert zijn op iedere insluiper of insluipactie.
Geschiedenis van Area 51 en enkele ooggetuigenverslagen
Van oorsprong is Area 51 een marine vliegbasis die tevens werd gebruikt als nucleair wapendepot. Echter in 1951 onderging de basis zijn transformatie. Al het personeel werd geëvacueerd behalve de medische staf, die ondergebracht werden in het ziekenhuis gedeelte. De marine bracht er een speciale eenheid, het Seabee bataljon, onder, en in zo een half jaar tijd werd de basis ontmanteld, en bouwde men er ondergrondse werk faciliteiten en bovengrondse hangars. Eind van het jaar, toen het werk voltooid was, vertrok het Seabees bataljon en kwam er personeel van Project Redlight in. Het personeel groeide gestaag van zo een 800 naar 1000 man, zij verbleven er permanent en waren in het gezelschap van een elite groep wetenschappers. Enkele van hen waren voormalig medewerkers van het Manhattan Project. Hier zouden zij zich bezig gehouden hebben met analyse van de hardware van de Ufo’s. (Echter volgens de Engelse wikipagina over het gebied zou de verbouwing veel later zijn aangevangen en met name gericht zijn geweest op het testen van de Lockheed A-12 marine verkenningsvliegtuig.)
LaViolette verhaalt enkele ooggetuigen verslagen maar noemt ze niet allemaal met naam. Een verslag is dat van een radiomedewerker van Area 51. Hij rapporteerde een diskvormige schotel gezien te hebben dat deel uitmaakte van Project Redlight. Het toestel was slechts zo een zes meter in diameter en grijsgetint van kleur. Hij merkte op dat het toestel geen lawaai maakte bij het opstijgen en landen. Hier legt LaViolette het verband met het testen van geheime luchtmacht vliegtuigen die al dan niet met onconventionele design en aandrijving getest werden op dit terrein. Toestellen zoals de Stealth vliegtuigen en bommenwerpers, waaronder de B2 en de A-12 Avenger van de marine betraden hier het luchtruim. Wat de auteur doet is eigenlijk stellen dat het mogelijk is dat er inderdaad een verband is tussen het Redlight project en de ontwikkeling van zulke geavanceerde toestellen. De geavanceerde programma’s die uit de koker van de luchtmacht rolden, kwamen als het ware in een versneld tempo, zo stelt LaViolette, juist naar aanleiding van de gecrashte Ufo’s, en daarbij werden de grenzen van de techniek opgezocht. Zo wordt bijvoorbeeld in LaViolette’s boek uitgebreid ingegaan op project Skyvault, een door ‘anti zwaartekracht’ propulsie, aangedreven vliegtuig.
https://youtu.be/Ig706g1Hk14
**Steinman, W.S., and W.C. Stevens. UFO Crash at Aztec: A Well kept Secret, 1986.
Speak Your Mind