Mars heeft zoals we weten twee kleine maantjes, Phobos en Deimos, de ene 22 km in doorsnede en de ander ruim 12 km. Op basis van de waarneming van een tweetal ellipsvormige kraters [1]Die krater tussenin wijkt af en vorm en is later ontstaan. op Mars denkt men dat de rode planeet ooit een derde maan heeft gehad, die door de een of andere oorzaak op Mars is gestort. Dat maantje (nadruk op tje) zou nog kleiner zijn dan de andere twee, zo’n 1,5 km. Het neerstorten zou zich ongeveer een miljard jaar geleden af hebben gespeeld en de maan zou onder een flauwe hoek de ijle atmosfeer van Mars moeten zijn binnengekomen, waarbij hij in tweeën moet zijn gebroken. De twee kraters bevinden zich iets ten noorden van de grote schildvulkaan Olympus Mons. De grootste krater is 10 km in doorsnede, de kleinste die 12,5 km verderop ligt is 3 km groot. De verbindingsas tussen de twee ligt bijna precies op de lijn oost-west (de afwijking bedraagt 3.48°). Probleem van de maantheorie is dat de lokatie van de twee kraters op 40° noorderbreedte is, terwijl je zou verwachten dat een neerstortend maantje bij de evenaar terecht zou komen, bij o° dus. Het zou ook kunnen zijn dat niet een maantje de oorzaak is van de twee kraters, maar een dubbele planetoïde. De Messierkraters op de Maan schijnen op die manier ontstaan te zijn. Meer onderzoek van de twee kraters op Mars zal duidelijkheid moeten geven over de oorzaak. Wel is inmiddels bekend dat uiteindelijk ook Phobos te pletter zal slaan op Mars. Door de aantrekking van Mars verliest de kleine maan steeds meer hoogte en over ongeveer 11 miljoen jaar zal Phobos een prachtige krater op Mars veroorzaken. Dan is Deimos nog de enige maan van Mars. Bron: Universe Today.
doei
doei