Geofysici van het WoodsHole Oceanographic Institution en het Columbia Earth Institute hebben recentelijk een nieuwe zoet water bron ontdekt op een onverwachte plek, in de dieptes van de Atlantische Oceaan. Het aquifer bevat zo een 2800 km2 water, strekt zich ongeveer 90 km ver uit de kust, en bevindt zich ter hoogte van de staat New Jersey, dan noordwaarts, richting Martha’s Vineyard, Massachusetts.
Het is vooralsnog lastig te zeggen of dit aquifer een bron van zoet water zal zijn voor de mensen die er in de buurt wonen, maar het is een veelbelovend teken voor regio’s over de hele wereld met een vergelijkbare geologie, vooral omdat zoet water schaarser wordt. Momenteel zijn er naar schatting nog zo een twee miljard mensen op aarde verstoken van schoon zoet water en mochten toekomstige klimaatproblemen zich opstapelen dan zullen conflicten over zoet water niet ondenkbaar zijn. “Er is voldoende bewijs van onderzees grondwater met een laag zoutgehalte in het continentale plat van de wereld, met directe of indirecte waarnemingen op alle continenten”, aldus de auteurs. Dus in een kustgebied waar zoet water minder overvloedig wordt, kan ondergronds water een goedkopere manier zijn om drinkwater te verkrijgen dan ontzilt zeewater. De kaart hieronder toont de geschatte omvang van het nieuw ontdekte aquifer, aangegeven door het gele raster. De gele en roze stippen geven de saliniteit van de testputten aan van het onderzoek, terwijl de witte stippellijn de terminale morene (een morene is een landvorm gevormd door een gletsjer of ijskap, waarbij het duidelijk herkenbare ruggen in het landschap betreft) van de Laurentide-ijslaag bij de laatste ijstijd toont. De oorsprong van dit aquifer beslaat waarschijnlijk enkele millennia. Het water zou mogelijk van een oude gletsjer kunnen zijn. Hun wetenschappelijk artikel is gepubliceerd op 18 juni j.l. in Scientific Reports*.
Speak Your Mind