Een team van astronomen van de Western Washington Universiteit heeft recent een kleurrijke nieuwe kaart van de Melkweg gepresenteerd. Groepjes van dezelfde kleur zijn sterren die tegelijk geboren werden en vervolgens nog lang in elkaars nabijheid blijven ‘hangen’. Samengesteld uit een tweede grote data set van ESA’s GAIA telescoop hebben de astronomen aangetoond dat sterren de neiging hebben om met hun ‘familie’ grote snaarvormige structuren te vormen.
Met de vorig jaar in april verschenen tweede data set van ESA’s GAiA ruimtetelescoop werden de posities en bewegingen van 1.7 miljard sterren uit en van de nabijheid van de Melkweg in kaart gebracht. Dit gebruikten astronomen voor hun onderzoek. Zo werd er een heuse stellaire ‘babyboom’ waargenomen, werd het stersysteem waaruit het interstellaire object ‘Oumuamua afkomstig zou kunnen zijn nader bepaald en men heeft zelfs de massa van de gehele Melkweg kunnen berekenen. Nu hebben onderzoekers van de Western Washington Universiteit nog een nieuwe ontdekking gedaan. Door de bewegingen te observeren van sterren in deze nieuwe data, kon het team groepen sterren catalogiseren die tegelijkertijd op dezelfde plek gevormd werden. Marina Kounkel, hoofd-auteur van de studie zei hierover; “Om te identificeren welke sterren samen gevormd zijn, zoeken we naar sterren die op dezelfde manier bewegen, omdat alle sterren die binnen dezelfde wolk of cluster gevormd zijn zich eender bewegen.” Met Gaia kon men veel meer groepen identificeren op veel grotere afstanden.
Met de Gaia data konden de onderzoekers 2000 nieuwe groepen identificeren die tezamen gevormd waren en voortbewogen. Dit tot een afstand van 3000 lichtjaar vanaf de aarde. Wat werkelijk verrassend was voor de astronomen was dat deze sterren samen leken te klonteren in snaarvormige structuren om daar ook voor lange tijd te blijven ‘hangen’. Kounkel zegt hierover; “Over het algemeen dachten we dat jonge sterren hun geboorteplaatsen slechts een paar miljoen jaar na hun vorming zouden verlaten en de banden met hun oorspronkelijke familie volledig zouden verliezen – maar het lijkt erop dat sterren tot een paar miljard jaar dicht bij hun ‘broers- en zusjessterren’ kunnen blijven.”
Ook interessant was dat de lijnstructuren van de jongere sterren – minder dan 100 miljoen jaar oud – zich haaks uit te lijken strekken ten opzichte van de spiraal armen van de Melkweg. De lijnstructuren van de oudere sterren, lijken meer uitgelijnd met de spiraalarmen van de Melkweg zelf. De onderzoekers stellen dat dit deel kan uitmaken van de levenscyclus van de structuren. Het bestuderen van de oudere structuren zou ook astronomen kunnen helpen met het bepalen van de stabiliteit van de spiraalvormige structuur van de Melkweg zelf. Het artikel is gepubliceerd in augustus j.l. in het Astronomical Journal*. De video animatie hieronder toont Gaia zoekende naar snaarvormige structuren van sterren. Bron; ESA Gaia / New Atlas
*https://iopscience.iop.org/article/10.3847/1538-3881/ab339a
Die snaren lijken toevallig erg op de lineaire structuren die door twee zwarte gaten gemaakt schijnen te worden om een Herbig haro systeem te maken met een ster in het midden, of zelfs een Cygnus A galaxy te produceren.
zie bv. https://bigbang-entanglement.blogspot.com/2019/09/gaia-untangles-starry-strings-of-milky.html
Wat ik persoonlijk dan weer mis :
– Waar bevindt zich op deze nieuwe kaart Sol (, en heeft Sol ook siblings?)
En waarom niet de gebruikelijke kaart van de Melkweg op zelfde schaal en positie er naast geprojecteerd?
( Jammer dat de West Washington Uni die kans voorbij laat gaan.)
Het centrum van deze kaart is ‘leeg’. Is dit waar zich de Bulge van de Melkweg bevind (waar alles zo snel ronddraait dat er geen historische families meer waren terug te vinden?
Is er nu er een soort historische-families zijn terug te vinden, blijkt dat dan ook uit het spectrum van de afzonderlijke sterren in zo’n familie? Dat die families van origine gelijkende samenstelling had?
Quote : “Om te identificeren welke sterren samen gevormd zijn, zoeken we naar sterren die op dezelfde manier bewegen, omdat alle sterren die binnen dezelfde wolk of cluster gevormd zijn zich eender bewegen.”
Is het resultaat dan niet per definitie(!) een overzicht(‘-skaart’) met lijnen?
Of had men exploderende wolken verwacht, waarbij de afzonderlijke sterren juist van elkaar weg vluchten in diverse richtingen?
[ Strings/snaren lijkt me beter om die kretologie voor iets ander te reserveren. 😉 ]
Groet, Paul
Het centrum van deze kluwen is niet de verdikking (‘bulge’) van de Melkweg, maar de zon.
Bedankt voor de info, Arie.
(Misschien staat het ook wel in de tekst, maar dan heb ik er overheen gelezen. Sorry.)
Maar dan is deze kaart maar een klein fragment van de Melkweg. 😉
Groet, Paul
Toch zou m.i. bij na verder melkweg onderzoek best eens kunnen blijken dat ook het centrum van de melkweg dergelijke grootschaliger lineaire structuren waarneembaar zijn, als je er van uitgaat dat er alleen een schaalverschil nodig is met dezelfde oeroude dynamische galaxy processen als voor latere sterren geldt zoals nu is waargenomen..
Het lijkt wel een beetje op een netwerk van neuronen. Ik las ergens eens het idee dat het hele universum feitelijk een informatieverwerkend superbrein is. Als je dit zo ziet, zou je het haast gaan geloven.
Groet,
Gert (Enceladus)
Dat zou dan meteen het bestaan van een soort van God kunnen betekenen?
Hoi Gert, Olaf, nog even over jullie reacties, het lijkt zo op het oog wel op netwerk van neuronen, met de sterren als synapsen, niet alleen overbrengers van energie maar ook van informatie. Dat bracht me op een boek van Seth Lloyd.
Seth LLoyds book ‘Programming the Universe’, Vintage, 2007, gaat verder op dit thema in. In plaats van een soort godheid stelt Lloyd dat het universum als een quantum computer opereert. Daar zo zegt hij; ‘all interactions between particles in the universe, convey not only energy but also information, particles not only collide, they compute. They compute their own dynamical evolution. And as the compution proceeds, reality unfolds.’
Hij stelt in deel 1, hfdst. 2, ‘A computational universe’. Ik citeer; ‘a universal quantum computer can accurately and efficiently simulate the universe. The universe is complex, yet the laws of physics are simple. What is it about these simple laws that allows for such complex phenomena.’ Hij gaat hiermee tegen Boltzmann in die stelde dat orde ontstaan is uit willekeur. Lloyd; ‘Suppose, says Boltzmann, that the information that defines the universe resulted from a completely randomly process, as if each bit of information were determined by the toss of a coin.’ Als voorbeeld neemt Lloyd ook de astronomie.’If the argument for complete randomness were true, than as new objects swam into view, they would reveal completely random arrangements of matter, a sort of cosmic slush, rather than the quasars and ordered, if mysterious,objects that we do in fact see.’
Dat dit idee al oud is, is bv te lezen in Cicero’s ‘on the nature of Gods’. Grt. Angele