30 april 2024

Europa Clipper’s instrumenten blijken tekenen van leven te kunnen detecteren in een enkele ijskorrel

Pluimen/Geisers (Eng. ‘water vapor plumes’) op Jupiter’s maan Europa Credits; NASA/Hubble

De aanstaande NASA-missie ‘Europa Clipper’ die naar Jupiter’s maan Europa gaat afreizen, zou mogelijk al in 2030 buitenaards leven in één enkele cel kunnen detecteren. Deze ontdekking is gedaan door een team van planetair wetenschappers van de Universiteit van Washington en de Freie Universität Berlin, dat een experiment heeft uitgevoerd om te zien of de instrumenten van Europa Clipper microben konden detecteren die in ijskorrels waren ingekapseld. Europa Clipper  is een ruimtesonde die gepland staat voor lancering in oktober 2024, en wordt ontwikkeld om de maan Europa te bestuderen via flyby’s terwijl het zich in een baan rond Jupiter bevindt. De Europa Clipper zal rond april 2030 bij Europa aan te komen. De Europa Clipper zal vervolgstudies uitvoeren op de onderzoeken die de sonde Galileo gedurende zijn acht jaar (1995 – 2011) heeft uitgevoerd, en aanwijzingen gaf voor een mogelijke ondergrondse oceaan. Nu heeft een laboratoriumexperiment aangetoond dat instrumenten aan boord van de Europa Clipper, gevoelig genoeg zijn om een enkele levende cel in een enkele ijskorrel te detecteren. De ijzige manen van de gasreuzen in ons zonnestelsel, zoals Europa, lijken de meest veel belovende plekken te zijn om leven, zoals wij dat kennen, te vinden.

 

Illustratie van Jupiter’s ijzige maan Europa, met cryovulkanische uitbarsting. De geisers kunnen mogelijk ook door de ijzige korst worden uitgespoten. En nu toont dit nieuwe onderzoek aan dat instrumenten die bestemd zijn voor de Europa Clipper missie, sporen van een enkele cel te kunnen vinden in een enkele ijskorrel in een pluim. Credits: NASA/JPL/J.Wainwright

Er wordt aangenomen dat onder meer Saturnus’ maan Enceladus en Jupiter’s maan Europa mondiale oceanen onder hun ijzige mantel bevatten, met mogelijk omstandigheden die moleculen zouden kunnen herbergen die het leven, zoals wij dat kennen, kunnen ondersteunen. De Europa Clipper zal tot op een hoogte van 25 km boven het oppervlak van Europa reizen, om de samenstelling en geologie ervan in kaart te brengen, en ijs- en stofkorrels te verzamelen en te analyseren die door de zogenoemde ‘water vapor plumes’ uitgespoten worden.

Om te simuleren wat het ruimtevaartuig zal ervaren bij het verzamelen van gegevens uit de pluimen, vuurden de onderzoekers een dunne straal vloeibaar water in een vacuüm af, en gebruikten vervolgens een laser om de druppels te exciteren. Vervolgens analyseerden ze met massaspectrometrie om erachter te komen wat erin zit. In de plaats van ‘buitenaardse microben’ nam het team de ‘Sphingopyxis alaskensis’, een veel voorkomende bacteriesoort die gedijt in koude, voedselarme omgevingen zoals de wateren voor de kust van Alaska. Dergelijke microben zijn ingesloten in een lipidemembraan en kunnen een laag schuim vormen op het oceaanoppervlak, dat in de lucht terechtkomt in zeewater. Als er soortgelijk leven bestaat in de Europese oceaan, zou het deze ijskorrels mogelijk de ruimte in kunnen drijven, waar de massaspectrometer van Clipper hun negatief geladen vetzuren en lipiden zou kunnen detecteren.
 
En het team ontdekte dat het instrument een biologisch monster zo klein als een enkele cel in een enkele ijskorrel kon detecteren. “Voor het eerst hebben we aangetoond dat zelfs een klein deel van het celmateriaal kan worden geïdentificeerd door een massaspectrometer aan boord van een ruimtevaartuig”, aldus hoofdonderzoeker Fabian Klenner. “Onze resultaten geven ons meer vertrouwen dat we met behulp van nieuwe instrumenten levensvormen kunnen detecteren die vergelijkbaar zijn met die op aarde, waarvan we steeds meer geloven dat ze aanwezig zouden kunnen zijn op oceaanmanen.Het onderzoek werd gepubliceerd in het tijdschrift Science Advances. Bron: Universiteit van Washington, NASA, Eurekalert, NewScientist
Share

Speak Your Mind

*