De ontdekking van de B-mode polarisatie in de kosmische microgolf-achtergrondstraling met de BICEP2 detector wordt meestal in één zucht genoemd met de inflatietheorie van de oerknal. Negen van de tien keer valt dan de naam van het duo Alan Guth en Andrei Linde, de bedenkers rond 1980 van de inflatietheorie en net zo veel keren wordt er bij gezegd dat hun theorie Nobelprijswaardig is. Hierboven zie je ’t duo, links Linde, rechts Guth – bekijk ook nog even dit korte filmpje, waarin het nieuws verteld wordt tegen Linde. Het Nobelprijscomité zou echter best wel eens eens een zware dobber aan de inflatie kunnen hebben, omdat er meer natuurkundigen blijken rond te lopen – alive and kicking, een voorwaarde voor het krijgen van de Nobelprijs – die óók zo rond 1980 publicaties deden met hetzelfde idee van de inflatie, een kortstondige, exponentiële groei van het heelal kort na de oerknal. Even een paar belangrijke data van de belangrijkste kandidaten op een rijtje, inclusief links naar gepubliceerde artikelen:
- Van Alan Guth is bekend dat hij op 6 december 1979 z’n idee voor het eerst bekendmaakte, op 23 januari 1980 hield hij er een lezing over bij het SLAC (Stanford Linear Accelerator Center) en op 11 augustus 1980 werd z’n artikel over inflatie ontvangen (‘received for publication’), gepubliceerd in The Physical Review D23.
- Andrei Linde kwam in 1974 al met een theorie dat de symmetrieverbreking van scalar velden de benodigde energie kan leveren om een rol als vacuümenergie te spelen, een soort kosmologische constante om expansie van het heelal te verkrijgen. In 1976-1978 toonde Linde aan dat kosmologische faseovergangen voldoende kunnen zijn om het heelal te verhitten. Tenslotte kwam hij in 1981 – ná Guth’s publicatie – aan met een theorie van de ‘nieuwe inflatie’, welke hij in 1983 verving door een theorie van de ‘chaotische inflatie’.
- Op 21 februari 1980 schreef de Japanse natuurkundige Katsuhiko Sato een artikel over inflatie, dat op 9 september 1980 werd aangeboden voor publicatie.
- Een artikel van Demosthenes Kazanas over inflatie wordt op 5 mei 1980 ontvangen voor publicatie. Sato en Kazanas hanteren echter de term ‘inflatie’ niet.
- De Russische natuurkundigen Viatcheslav Mukhanov kwam rond 1981 aan met berekeningen over kwantumfluctuaties tijdens de inflatie. Dat deed hij samen met iemand anders (Chibisov), maar die is al overleden.
- Tenslotte is er de Russische natuurkundige Alexei Starobinsky, die al in 1979 in een Russisch wetenschappelijk tijdschrift een artikel over inflatie schreef. Het artikel werd op 5 december 1979 gepubliceerd, één dag voordat Alan Guth met zijn inflatietheorie kwam. In zijn artikel kwam Starobinsky aan met een inflatietheorie, maar hij legde geen verband met de kosmologische problemen, zoals het horizonprobleem, waarvoor de inflatie als oplossing kon dienen. Guth deed dat wel.
Afijn, het spreekwoord luidt ‘succes heeft meerdere vaders‘ en dat is hier duidelijk van toepassing. Bron: ViXra + New Scientist.
De oorspronkelijke theorie vorming van de inflatie theorie ligt dus bij de sovjet-wetenschapper Starobinsky, die als eerste dergelijke theoriën formuleerde en publiceerde. Westerse wetenschappers geven vaak aan dat zij niet op de hoogte waren van deze wetenschappelijke publicaties, en dus in feite zelf deze theoriën herontdekten, maar als je naar de publicatie datum kijkt van het werk van Starobinsky (5 dec. 1979) en het feit dat Alan Guth op 6 dec. 1979 voor het eerst met de inflatie theorie op de proppen komt, is de vraag of dat echt toeval is.