19 maart 2024

Meest lichtsterke sterrenstelsel blijkt aan galactisch kannibalisme te doen  

Impressie van W2246-0526 en z’n streamers. CREDIT: NRAO/AUI/NSF, S. DAGNELLO

Sterrenkundigen hebben ontdekt dat het meest lichtsterke sterrenstelsel in het heelal (voor zover bekend) – het stelsel genaamd W2246-0526, op 12,4 miljard lichtjaar afstand – bezig is om drie kleinere naburige sterrenstelsels te ontdoen van minstens de helft van hun massa. Met de Atacama Large Millimeter / submillimeter Array (ALMA) zijn in de buurt van W2246-0526 verschillende ‘streamers’ gezien van materiaal dat van de kleinere stelsels naar het grote stelsel gaat. W2246-0526 werd in 2015 ontdekt in 2015 met NASA’s Wide-field Infrared Survey Explorer (WISE) en al snel bleek dat het in infrarood de lichtkracht van maar liefst 350 biljoen keer die van de zon uitstraalt, hetgeen ‘m qua lichtsterkte recordhouder maakt.

Uit de waarnemingen blijkt dat W2246-0526 een soort van galactisch kannibalisme vertoont en dat ‘ie de helft van de massa van de omringende sterrenstelsels aantrekt. Het materiaal gaat naar het centrale zwarte gat van W2246-0526. Het materiaal zorgt voor de productie gedurende honderden miljoenen jaren van nieuwe sterren in W2246-0526.

De waarneming door ALMA aan W2246-0526. Credit: ALMA (ESO/NAOJ/NRAO),T. Díaz-Santos et al.; S. Dagnello (NRAO/AUI/NSF)

De verrassend grote lichtkracht van W2246-0526 blijkt niet te wijten te zijn aan z’n individuele sterren, maar door een kleine, maar toch zeer energieke accretieschijf van gas dat wordt verhit als het naar het superzware zwarte gat toe spiraliseert. Dat zwarte gat heeft een massa van pakweg vier miljard zonsmassa. Het licht van deze razendsnel rondtollende schijf wordt op haar beurt weer geabsorbeerd door het omringende stof, dat de energie opnieuw uitzendt als infraroodlicht. En dat is dan weer waargenomen door WISE en ALMA.

Met z’n extreme hoeveelheid infrarode straling behoort W2246-0526 tot de zeldzame klasse quasars die ze de Hot, Dust-Obscured Galaxies (Hot DOGs) noemen – haha, je moet er maar op komen. Slechts één op de 3000 quasars waargenomen door WISE behoort tot deze klasse.
Het blijkt dat W2246-0526 ongeveer 3 keer zo veel licht geeft als wat theoretisch mogelijk is, een raadsel dat nog niet is opgelost.

De gulzigheid van W2246-0526 kan ook tot zijn zelfvernietiging leiden. Eerder onderzoek suggereert dat door de activiteit van het centrale zwarte gat het gas dat nodig is als brandstof voor de stervorming te warm wordt en de stervorming stopt. Voor stervorming is koel gas nodig. Hier het vakartikel, dat deze week verschijnt in Science. Bron: NRAO.

Share

Comments

  1. Als je deze gegevens terug in de tijd rekent naar 13,4 miljard lichtjaar hoe ziet dat stelsel er dan op ons moment eruit?
    Of zijn daar geen (reken) modellen voor?
    Ton

    • Als je kijkt naar stervorming lijken de sterrenstelsels het tegenwoordig een stuk kalmer aan te doen dan de stelsels in het vroege heelal. Het zou dus best kunnen dat deze Hot DOG tegenwoordig een stuk minder lichtsterk zou zijn. Maar dat blijft toch in zekere zijn koffiedik kijken.

  2. Marc Opdebeeck zegt

    Na wat bekomen te zijn van de beledigingen en de verbanning uit deze site zou ik van deze topic toch willen gebruik maken om uit te leggen aan diegenen die nog geïnteresseerd zijn aan betere alternatieve theorieën, hoe zwaartekracht precies werkt met de logica van de Eenheidsbol-theorie. Het verklaart ook gedeeltelijk hoe de zwaartekracht ontstaat bij gewone stervorming.

    Men ziet op dit beeld vier sterrenstelsels ofwel Eenheidsbollen namelijk E1,E2,E3 en E4 waarvan een ervan wat groter is. De sterrenstelsels hebben allen een intrinsieke massawaarde die bepaalt hoe groot hun straalriekwijdte aan zwaartekracht bepaalt. Elk van de sterrenstelsel heeft al een eigen accretieschijf die natuurlijk niet zo helder zijn als de nieuwe. Bovendien hebben ze allen een translatieve en rotationele beweging die er toe geleid heeft hoe ze mekaar op korte afstand genaderd zijn.

    Voorheen waren het aparte sterrenstelsels met hun eigen zwaartekrachtbereik. Echter zijn deze sterrenstelsels in de tijd( miljoenen jaren toen nu miljarden jaren omdat de dichtheid van kleinere stelsels toen veel groter was) door hun translatieve beweging elkaar zo dicht genaderd dat zij in mekaars zwaartekrachtveld zijn terecht gekomen( en vooral dat van de grootste natuurlijk)

    Door de aantrekkingskrachten van de grootste maar ook van de drie kleinere op de grootste en onderling begint hun translatieve baan af te buigen naar elkaar. Door deze afbuiging ontstaat er stilaan een configuratie van bewegingen rond verschillende barycentra. In het begin zijn de bewegingen niet gecoördineerd maar geleidelijk aan groeit de coördinatie rond één gemeenschappelijk barycenter wat eigenlijk verklaart dat de ZWAARTEKRACHT IN HET NIEUWE SYSTEEM (E1,2,3,4) GROEIT EVENREDIG MET DE COÖRDINATIE ROND HET GEMEENSCHAPPELIJK BARYCENTER. Het barycentrum zal zich natuurlijk ergens in of rond het grootste sterrenstelsel bevinden en wordt bepaald door de massa’s van de vier stelsels en de afstand tot het gemeenschappelijk barycenter om ervoor te zorgen dat hun angulaire momenta in balans zijn.

    Met deze coördinatie wordt er massa afgesnoept niet zozeer door het grootste sterrenstelsel maar door het nieuwe systeem dat nu progressief sterker wordt naar het nieuwe barycenter dat uiteindelijk de kracht zal hebben van alle massa’s van de vier tezamen. Tijdelijk behouden de drie kleinere stelsels (en ook het grootste) hun eigen zwaartekrachtsysteem welk progressief zal moeten inboeten bij de overgang naar het gemeenschappelijk barycenter dat almaar sterker wordt met het stelen van massa uit zijn omgeving.

    Bij het afsnoepen van die materie richting barycenter neemt de hoeksnelheid van die aangetrokken materie toe zodat na een tijd een accretieschijf zal ontstaan rond het gemeenschappelijke barycenter. Potentiële energie wordt omgezet tot kinetische energie naar het centrum toe maar ook lateraal(slingshot effect) Kort bij het barycenter is de g-kracht naar het centrum toe fel verminderd door de indirecte zwaartekracht zoals in het centrum van onze aarde bijvoorbeeld. Uiteindelijk blijven er alleen nog laterale krachten over op een zekere afstand van het barycenter( hangt af van de spreiding van de massa’s rond dit centrum) Deze interne zone kan je een zwart gat noemen omdat daar de vectorveld zwaarkracht activiteit geneutraliseerd wordt. De zone wordt gevormd door alle fysische stralen(met een zekere dikte) die vanuit de boloppervlakte vertrekken naar het barycenter. IN EEN ZWART GAT BEVINDT ZICH DUS GEEN MASSA.

    De evolutie van dit stelsel zal gaan over een lensvormig naar een spiraalvormig stelsel. De snelheid waaraan dit gebeurt zal afhangen van de initiële hoeken die gevormd worden door de stelsels en het vlak van de accretieschijf omdat deze het referentievlak zal vormen voor de massabewegingen in het z-vlak. Het xy- vlak gaat door het barycenter en staat loodrecht op het z-vlak en vertegenwoordigt de magnetische (kinetische component) en de elektrische(of potentiële component) in de eenheidsbol. De zichtbare materiebewegingen in en rond het z-vlak zijn het cross product van de vectoractiviteit van de x en y component.

    Deze redenering en logica geldt niet alleen voor binaire stelsels zoals neutronensterren maar ook voor de gewone stervorming.

    Marc

    • Heel interessant voorstel: Zwarte gaten hebben geen massa!
      Dus de spinnende fermion inhoud van geimpodeerde sterren tot een Black Hole, is gereduceerd to bevroren strings op een kluitje gepert door het oscillerende Casimir vacuum . (= donkere energie).
      Kijk ook eens naar:
      Non Inertial Dark Matter Black Hole Galaxy Hierarchy according to Quantum FFF Theory.
      http://vixra.org/pdf/1804.0138v4.pdf

    • Ill Matilled zegt

      Niemand heeft je verbannen. Iedereen lacht jou en Vuyk uit, dat is iets anders.

      Je leest de situatie niet goed. Je hardnekkige, zelfingenomen koppigheid is entertainment voor ons en een duidelijke waarschuwing dat er steeds meer onredelijke, zielszwakke mensen zoals jij rondwalen op deze wereld.

      Dus we weten nu HEEL zeker dat we snoeihard en zeer rap ingrijpen zodra je kwalijke geest en kwakzalferij in de buurt komt waar we van houden. En op zich is dat geen slechte impuls dus zoals eerder gezegd vooral doorgaan en de geponeerde EENHEIDSLOL THERAPIE verder uitbreiden met nieuwe blatante, psychotische onzin.

      Persoonlijk heb ik gecarameliseerde popcorn, bier en te sterke wiet bij de hand voor het geval dat je blijft posten. Van harte bedankt!

    • Ill Matilled zegt

      Niemand heeft je verbannen, iedereen lacht jou en die andere koppige, zelfingenomen collega kwakzalver gewoon uit.

      Tegelijkertijd ook een goede waarschuwing aan de naive zielen die niet snel genoeg begrijpen dat psychose geen grap is en dat je waar je van houdt zal moeten beschermen tegen de kwalijke fokonzin die sterker gaat worden.

  3. Marc Opdebeeck zegt

    Ik vraag me eigenlijk af wie hier psychotisch is!!

    Maar ok ik heb het begrepen, deze site staat niet open voor alternatieve meningen!

    De toekomst zal ook bewijzen dat de huidige Big Bang theorie met al zijn theorieën van “dark matter en dark energy” onhoudbaar is.

    Ik wens jullie nog veel succes in de zeer lange zoektocht!!

    Groet

    Marc Opdebeeck

  4. Wat ik hier in jullie theorieën mis is de probabilistische epistemische logica, die aan de taal van de propositielogica een operator K toevoegt die aangeeft dat een propositie ? kennis is (K?). In de meeste toepassingen wordt aan deze operator weer een subscript toegevoegd dat aangeeft welke actor de kennis ? bezit (Ka?). Daarmee is een multi-modale logica gevormd. Met behulp van deze operatoren kan ook gemeenschappelijke kennis geformaliseerd worden. Voor de semantiek van de epistemische logica wordt gebruikgemaakt van kripkemodellen, waarin de ‘werelden’ mogelijke toestanden van de werkelijkheid voorstellen.
    (eens kijken of alle tekentjes hier overkomen, zie anders https://nl.wikipedia.org/wiki/Epistemische_logica )

  5. Waarin de mogelijke toestanden van de werkelijkheid worden voorgesteld,

    ..De Aarde met een ijzeren kern is als een hele grote Dynamo
    ..De Maan is van Glas
    ..de Melkweg een Tol
    ..het heelal een Bol

    Vrij Naar Sint en Piet

    .

  6. En of je het nu geloven wil of niet,
    morgen om 8.15 uur,,
    komt gewoon hier de zon weer op : – )

  7. Marc Opdebeeck zegt

    Beste Arie, Nico en andere aanhangers van de conventionele epistemologie (maw jullie of men genoemd),

    Sprekend voor de probalistische epistemische logica in mijn theorie wil ik toch nog het volgende zeggen.

    Ik weet dat ik een paar wiskundige foutjes heb geschreven ( het woord percent vergeten bij de fine structure constant ,0,7 percent van de lichtsnelheid moest het zijn en de verwijzing naar de straal van de eenheidsbol aarde en maan was wat kort door de bocht vermits de formule nog niet op punt staat)

    Merk op dat de logica in mijn theorie in grote lijnen onderbouwd is door de conventionele fysica maar dat ze voor bepaalde fenomenen en vooral dan die waar jullie geen enkele verklaring voor hebben (en dat zijn er nogal wat), een eenlijnige oplossing biedt .

    Men weet bijvoorbeeld niet (bij de aanhangers van de Big Bang theorie) :
    -vanwaar alle energie vandaan komt
    – wat het niets is en hoe uit het niets iets kan ontstaan
    – wat de bedoeling en de betekenis is van ons heelal
    – hoe lang het heelal bestaat
    – welke de essentiële bouwstenen zijn
    – hoe en onder welke vorm de energie zich manifesteerde bij de oerknal
    – hoe de nucleosynthese in een fractie van een seconde er aan toe ging
    – hoe de verhouding van materie en anti materie is
    – hoe de inflatie tot de 90 ste macht zich ontwikkeld heeft
    – hoe de zwaartekracht toen en nu werkt
    – hoe het heelal expandeert of krimpt of constant blijft
    – wat materie eigenlijk is
    – wat massa is in materie
    – hoe zwaartekracht en kwantumeigenschappen van materie kunnen verenigd worden
    – hoe en wat magnetisme is en het monopoolprobleem
    – hoe het horizonprobleem opgelost wordt
    – wat tijd is en of het constant is, korrelig of vloeiend
    – hoe de large scale structure ontstaat
    – hoe de gravitationele collaps ontstaat bij het bereiken van de Jeans massa bij stervorming
    – hoe het fenomeen van donkere materie met de snelheidscurve in sterrenstelsels werkt
    – hoe het fenomeen van donkere energie werkt
    – hoe de gravitationele blueshift en redshift veroorzaakt wordt
    – de redshift van electromagnetische golven en waarom dat zo is in het geheel van het heelal
    – wat de generaties en flavours eigenlijk zijn in het standaard model
    – waarom er maar 8 kleurcombinaties zijn en geen negen
    – hoe een electron of proton eruit ziet
    – waarom fermionen een halve spin hebben
    – wat de sterke kernkracht maakt
    – wat zwarte gaten zijn
    – enzovoort

    Het zijn deze aanhangers van bestaande theorieën met een lange lijst van onverklaarbare fenomenen die mij komen te zeggen dat er geen probabilistische logica te vinden is in mijn theorie die wel al deze verschijnselen kan verklaren met één rechtlijnig basismechanisme dat oneindig lang geleden bestond en in de oneindig lange toekomst ook nog zal bestaan.

    Ik heb op punt gestaan om de hele theorie neer te schrijven op jullie site ( bij de 42000 jarige wormen) maar heb mij dan bedacht door de onfatsoenlijke manier waarop ik benaderd ben geweest.

    Groet

    Marc Opdebeeck

    • https://www.astroblogs.nl/2018/08/30/grimmige-sfeer-in-het-debat-donkere-materie-vs-alternatieve-zwaartekracht/

      Beste Arie, Nico en andere aanhangers van de conventionele epistemologie (maw jullie of men genoemd),

      Beste Marc ,we zijn geen aanhangers , op astroblogs is er ruimte voor helder debat,
      het mooie ervan is..de wereld staat niet stil…

      • Ik vraag mij ook af wat donkere materie zo precies is. Wat ik niet precies snap is het volgende, bij sterrenstelsels kan de zichtbare materie niet verklaren waarom de buitenste regionen van sterrenstelsels even hard meedraaien als de binnenste regionen. De zichtbare materie in de buitenste regionen heeft niet genoeg zwaartekracht en men mist zwaartekracht, daarvoor is donkere materie in het leven geroepen. Maar waarom is in de buitenste regionen van sterrenstelsels zoveel donkere materie aanwezig en waarom wordt deze niet naar de binnenste regionen getrokken zoals met de zichtbare materie? Waar van de zichtbare materie het meeste aanwezig is in de binnenste regionen, moet van donkere materie het meeste voorkomen in de buitenste regionen. En dat is toch vreemd conform de zwaartekrachtwetteh?
        Kan het elektromagnetisch veld van het sterrenstelsel hierin deel hebben? Donkere materie lijkt geen wisselwerking met de elektromagnetische kracht te hebben, dus waar zichtbare materie wellicht invloed ondervind van het elektromagnetisch veld van het sterrenstelsel welke in de binnenste regionen het sterkste is, wordt donkere materie als het ware door de draaiing van het sterrelstelsel naar buiten geworpen, ongehinderd door het elektromagnetisch veld en diens aantrekkingskracht.
        Of is donkere materie dan toch geen deeltje, maar slecht een effect zoals bijvoorbeeld in de emergente zwaartekracht van Eric Verlinde, ondanks dat deze theorie nog fouten bevat.

        • Marc Opdebeeck zegt

          Rudiev,
          Donkere materie is volgens mij geen materie of WIMPs maar heeft wel te maken met de sferische opbouw van de elementen die zwaartekracht verwekken. Het gevolg van de ordening en schikking van deze elementen zorgt ervoor dat er een verschil ontstaat in ruimte per eenheidscycli (of eenheidsvectoren op de 3D assen).
          Naar het zwaartekrachtcentrum of barycenter toe wordt de ruimte verschillende malen verkleind zodat daar sterren eigenlijk te traag lijken te roteren.
          Ook moet hier de indirecte zwaartekracht in rekening genomen worden die tussen massa’s en het barycenter aanwezig zijn wat ook een vermindering aan g-kracht veroorzaakt.
          Omgekeerd zal naar buiten de g- kracht ( zoals op onze aarde de grootste g-kracht te meten is op het aardoppervlak) toenemen alsook de ruimte per eenheidscycli. De beweging met eenzelfde zwaartekracht heeft dus een grotere verplaatsing in meters of kilometers. De vermenigvuldiging ten opzichte van binnenste regionen kan oplopen tot 4 a 7 maal meer ruimteverplaatsing. Hoe groter een stelsel is hoe groter de zone is van is van verruiming.
          Hetzelfde mechanisme verwekt bij EM golven de gravitationele redshift bij verlaten en blueshift bij het naderen van het barycenter.
          Groet
          Marc

          • Marc, bedankt voor je antwoord. Wat denken andere astrblogger hier van, zeker gezien de discussie met Marc 🙂 .

    • Nou Marc, Als je ons zo moeilijk kunt verlaten dan heropenen we de discussie maar. Je somt een heel rijtje op met zaken waar de ‘conventionele epistemologie’ kennelijk geen antwoord op heeft en jouw theorie wel. Big claims need big proofs, dat heb ik al vaker gezegd, dus laat dan maar zien. Neem als voorbeeld de leeftijd van het heelal. Volgens jou theorie zou die exact bekend zijn (#4 uit dat rijtje hierboven). Nou dan is mijn vraag heel simpel: hoe oud is het heelal volgens jouw theorie én hoe heb je dat berekend? Dat laatste is natuurlijk wel van belang, want iedereen kan wel wat roepen, maar wil je het ten opzichte van bestaande theorieën en metingen van de leeftijd van het heelal kunnen vergelijken dan moet je wel de achterliggende formules hebben. Dus ik ben reuze benieuwd naar je antwoord.

      • Marc Opdebeeck zegt

        Arie,
        Het heelal bestaat al oneindig lang. Waarom zou het een begin- en een eindmoment moeten hebben?
        Als de initiële condities aanwezig zijn in het “niets” dan volgt de rest dat aanleiding geeft tot het heelal wat we nu zien. Deze initiële condities hebben altijd al bestaan, al oneindig lang. Oneindig heeft geen begin of eind, weet je. Moet je daarvoor een formule hebben, ik denk van niet.
        Wat niet oneindig lang aanwezig is, is de verschijningsvorm van ” materie” omdat dat een stadium is in het lange proces vanuit het oneindige. Op zeker moment wordt er een situatie (combinatie van factoren) bereikt zodat overal in het heelal in die situatie materievorming tot stand komt met het ontstaan van de elektromagnetische stralingsenergie, electriciteit en magnetisme en massa. Zwaartekracht heeft altijd bestaan ook zonder materie met massa omdat deze een basiseigenschap is van de initiële configuratie en processen van het ruimtetijdnet met een eenheidsbol als supersymmetrische vorm zodat de algehele energie van het bestaande heelal gelijk is aan 0.

        • Als je van mening bent dat het heelal oneindig lang bestaat ontken je dus het bestaan van de oerknal, waar 13,8 miljard jaar geleden het heelal mee begon? In dat geval heb je een behoorlijk probleem, want voor het bestaan van die oerknal zijn talloze observationale bewijzen, zoals hier opgesomd. Het oudste bewijs werd al in de jaren twintig van de vorige eeuw geleverd door Edwin Hubble, die waarnam dat sterrenstelsels zich van ons af bewegen en die daarmee het bewijs leverde dat het heelal uitdijt. Verder is er de kosmische achtergrondstraling als bewijs, waar COBE, WMAP en Planck óók de leeftijd van het heelal mee konden vaststellen. Kortom, als die oerknal in jouw heelal met z’n oneindige leeftijd er nooit is geweest rust bij jou de schone taak al die observationele bewijzen te ontkrachten. Ik ben benieuwd hoe je dat gaat doen.

          • Marc Opdebeeck zegt

            Inderdaad, de oerknal heeft niet plaatsgevonden in mijn theorie.
            De sterke punten van de oerknaltheorie zijn gemakkelijk te vinden in mijn theorie met dezelfde verschijnselen.
            De expansie, maar ook de versnelde expansie van het vlakke heelal wordt in mijn theorie zelfs als basiseigenschap aanzien doordat de grote eenheidsbol verder interageert met het “niets” dat rond de bol heen zit waardoor de lengte en het aantal stralen stijgt met het groter wordende boloppervlak 4pir2(fysische snaarstralen met een bepaalde dikte en niet zoals in de wiskunde waar de stralen geen dikteafmeting hebben)
            Bij de vorming van nieuwe snaarstralen worden ook nieuwe eenheidsbolletjes gemaakt rond het centrum door het feit dat het centrum overlapt wordt door alle nieuwe stralen vanuit de boloppervlakte. Deze eenheidsbolletjes van energie die dienen als neutrale eenheidscycli van energie komen vrij ronddrijven op het vaste stralennet die de grote eenheidsbol vormen. Het vaste stralennet is samengesteld uit diezelfde eenheidscycli als die vrije eenheidscycli maar zijn onderling verankerd in een staande golf formatie in de snaarstralen geordend door concentrische ringen op gelijkmatige afstanden van elkaar.
            De staande golf heeft zoals in de klassieke fysica een heengaand en teruggaand trillingsverloop in tijd (tijd is absoluut en alle cycli zijn in fase zodat het gekende faseverschil delta wegvalt in de sinusvergelijking) met knooppunten in het centrum en op de boloppervlakte. Daardoor zal afwisselend een dubbele amplitude ontstaan aan de ene kant en de andere kant van de diameterstraal. De staande golf is een trillingsgolf in 3D en zal dus door de acht kwadranten van bol verlopen volgens de cos en sin verhoudingen in het tijdsverloop. Cos/sin x sin/cos = 1 of tg x cotg=1. Het verloop gebeurt in de z-richting als een cross product van vectoren. Dit verloop gebeurt in alle eenheidscycli en wordt door superpositie(zoals bij Fourier series) omgezet in een sinusgolf in de ganse grote eenheidsbol en dat met de lichtsnelheid en de frekwentie van de eenheidscycli. Als de eenheidscycli een amplitude hebben van een Planck golflengte dan trilt alles aan +- 43 miljoen keer per seconde.

            In de tijd groeit dus het aantal stralen en dus ook de vrije eenheidscycli zodat nieuwe energiebolletjes klaar liggen om omgevormd te worden naar nieuwe materie in de accretieschijven van actieve nuclei. Hierdoor blijft waterstof en helium als meerderheid (abundance) aangetroffen in instellaire gaswolken die in de toekomst meer en meer zullen metalliseren door supernova evenementen. Ook dit was en sterk argument van de oerknaltheorie dacht ik.

            De achtergrondstraling en de WMAP getuigt in mijn theorie van een bepaald stadium in de evolutie van de materieverwerking vanuit de gaswolken die uiteindelijk ontstaan zijn uit de enorme hoeveelheid aan vrije eenheidscycli. Op dit moment lijkt het dat alle materie voortkwam uit één oerknal. In mijn theorie was die grote hoeveelheid aan materie al over zeer grote delen rond het centrum van de grote eenheidsbol aanwezig en verdeeld waarin de afstand van 13,8 GLY dat wij kunnen kijken in het verleden een speldenprik is. Homogeen en isotropisch met al kleine kernen van sterren en sterrenstelsels die door de oerknal aangeduid wordt als rimpelingen in het zwaartekrachtveld. De actieve nuclei van materie waren nog omringd door een vrij dichte waterstofgaswolken die door botsingen onderling maar ook door de EM golfactiviteit een vrij hoge temperatuur van 3000gr verkregen, vergelijkbaar met onze aardse thermosfeer. Later zijn deze gaswolken meer gaan afkoelen zodat recombinatie kon plaatsvinden en waardoor een verdere stervorming mogelijk was. Voor stervorming is een actief milieu nefast(straling en botsingen) en vereist een genoeg afgekoelde of rustige toestand om de bestaande atomen en moleculen te configureren rond centra door zachte corioliskrachten van de centra waar ze toe behoren.

            Ik weet niet of het duidelijk genoeg overgekomen is.

            Overigens zijn de problemen in de oerknaltheorie nog altijd zeer groot vind ik.
            Het inflatieprobleem, het singulariteitsprobleem, het horizonprobleem, het vlakheidsprobleem, het monopoolprobleem, het versneld expansieprobleem, het donkere materie en energie probleem, zeer oude sterrenstelsels vlak na de oerknal , het ontstaan van al die energie en het onzeker patroon voor de toekomst enz..
            Heb je jezelf al eens afgevraagd hoe de buitenkant van dat heelal er uit moet zien, of waar de EM straling terecht komt wanneer ze vertrekt vanuit een op de grensliggend sterrenstelsel? Moet er dan vlug nieuwe ruimte gemaakt worden als het betreffende sterrenstelsel niet snel genoeg ( met de lichtsnelheid)mee volgt.

            Ik snap niet dat er nog zovele wetenschappers daar blijven achter staan, waarschijnlijk omdat ze tot op heden geen beter alternatief hebben gevonden, of is het een geloofskwestie?

    • @Marc, er bestaat geen “conventionele” epistemologie, er is al sinds Plato een discussie gaande wat de definitie van “waarheid” en kennis is, die volgens diverse stromingen zelfs in het geheel niet bestaat; zo was ooit de aarde plat en draaide de zon om de aarde. https://nl.wikipedia.org/wiki/Kennistheorie . Het is niet zo dat je op astroblogs antwoorden krijgt op je retorische vragen waarop je zelf al een antwoord hebt gevonden. Astroblogs verzameld wetenschappelijke gegevens van publicaties en uitspraken van gerespecteerde wetenschappers; het is geen vraagbaak waar je een kwartje ingooit om een vraag te beantwoorden. De meeste van je vragen kan je gewoon Googelen, waaruit je dan zelf kunt kiezen welke van de honderden verschillende antwoorden je het beste bevalt. Maar, zoals gezegd, de ultieme waarheid bestaat niet volgens vele gerespecteerde filosofen; morgen is alles weer anders als nieuwe waarnemingen het kunnen bewijzen.

      • Marc Opdebeeck zegt

        Nico,
        Ik wil gewoon een discussie op gang brengen die men niet op Google vindt en waar we allen, ook ik, beter van kunnen worden.

  8. Marc, jouw heelal is oneindig oud én kent een (versnelde) expansie – een basiseigenschap van het heelal zoals je het in jouw model noemt. OK, oneindig oud én expanderend. Draai nu ‘de film’ eens terug en kijk terug in de tijd. Het heelal krimpt dan. Maar ja, dat krimpen gaat niet tot een bepaald moment, want het heelal is oneindig oud, dus het krimpen gaat tot oneindig ver terug in de tijd. Er zal dus een moment in het verleden zijn geweest dat het hele heelal in jouw model in een oneindig klein puntje zat en dat ging maar door met krimpen. Toch?

    • Marc Opdebeeck zegt

      Arie, ten eerste moet ik zeggen dat ik nog steeds geblokkeerd ben op mijn IPad en computer.
      Ik moet telkensop mijn IPhone gaan om te zien of er een reactie is geweest.
      Daarom dat ik wat laat ben met reageren, sorry.

      Zoals je zegt betekent oneindig lang bestaan ook oneindig krimpen.
      Maar zoals je ook weet wordt een oneindigheid nooit bereikt.
      Zelfs wat voor ons een bijna oneindig punt lijkt kan eigenlijk in wezen nog oneindig kleiner worden. Eens schreef een mathematicus dat oneindig gelijk is aan oneindig maal oneindig +1.

      Het oneindig kleine is niet een probleem voor de theorie omdat de dikte van snaarstralen ook oneindig dun kunnen zijn. Frequentie is ook geen probleem omdat een trilling kan bestaan uit nxf waar f de eenheidstrilling is van de 3D trilling op dat moment .

      Om een cirkel of bolopperblak te maken heeft men het getal pi nodig. Het getal is pi is daarom een transcendent oneindig getal zodat de cirkel of boloppervlaktelijn in alle gevallen een vloeiende lijn is. Ook tangens en cotangens kunnen tot in de oneindigheid opgedeeld worden. Dus hier zie ik geen enkele restrictie voor de vectorcomponenten om het getal 1 als resultaat te hebben als cross product.
      Het is zelfs mogelijk in mijn theorie dat de omvang van de eenheidsbol oneindig (naar oneindig strevend)klein is waar de eenheidsbol nog oneindig keer kan opgedeeld worden in oneindig aantal eenheidsbectoren die in de evolutie kleiner en kleiner in het geheel met xy=1.
      Het zou dus kunnen zijn dat wij en dus ook onze atomen kleiner en kleiner worden in de grote eenheidsbol (heelal)
      Eenvoudiger voor ons brein is te geloven in een groter wordend heelal.
      De eerste stelling vormt niet direct een probleem als men weet dat de EM straling bij “expansie” een roodverschuiving ondergaat waardoor de hoeveelheid energie evenredigdaalt.

      Il wil nogmaals herhalen dat materie niet altijd bestaan heeft en pas in een later stadium zich ontwikkeld heeft. Zolang dat de totale energie in de eenheidsbol +1-1=0. Hoe klein of groot het heelal ook moge zijn.

      • Pffff, ik geef het op hoor. Ik kan hier wel weer gaan roepen dat snaren helemaal niet oneindig dun kunnen zijn, maar dat ze de lengte van de Planck schaal hebben, pakweg 10^-35 cm (zoals alle snaartheoretici zullen zeggen), maar daar zal jij dan vast weer lak aan hebben en er een eigen mening over hebben. En zo blijven we bezig.

        • Marc Opdebeeck zegt

          Dat is toch een eigenschap van de golftheorie, Arie. Bij materie zijn er limieten met de natuurlijke eigenfrequentie maar zonder materie heeft men deze restrictie niet.

          • Marc Opdebeeck zegt

            Voor elke snaarstraal geldt R= lengte L = n x golflengte/2
            Een diameter van een eenheidsbol telt 2R = 2L = n x golflengte
            Na superpositie geeft het een sinusgolflengte met amplitude +L en -L of +1 en -1 met frequentie van de eigenfrequentie ofwel de eenheidscyclus
            Klassieke fysica toch?

        • Marc Opdebeeck zegt

          Arie, als je deze logica niet aanneemt dan keur je eigenlijk zelf de oerknaltheorie af, nl de singulariteit in het begin van de oerknal met oneindige dichtheid in een bijna oneindig klein punt eventueel met overgang van materie naar een andere vorm van energie naar dat kleine punt.
          De oerknaltheorie zegt dus eigenlijk hetzelfde als mijn theorie met het enige verschil dat mijn theorie zegt dat het evolueren van een oneindig klein punt naar groter en groter gaat over een oneindig lange periode en dat de oerknal deze metamorfose heeft laten gebeuren in een 10^-32 van een seconde met alle processen en nucleosynthese van materie en expansie die nodig zijn om tot dit heelal te komen.
          Voor het laatste proces (van euroknal) heb je een metafysisch mirakel nodig waardoor het natuurlijk onmogelijk is om te verklaren of men moet er een God actie bij betrekken.
          Mijn theorie verklaart alle processen, nucleosynthese , zwaartekracht, donkere materie en energie uit op een logische en fysisch verklaarbare manier. Ik weet niet wat daar dan fout mee is.

          Toch bedank ik je voor de moeite en de tijd die je aan mij hebt besteed. Niet iedereen kan een theoreticus zijn.
          Ik vind astroblogger.nl nog altijd een fijne site en doe zo verder, ik meen het echt.
          Dank
          Groet
          Marc 🙂

  9. Marc zegt:
    “Het heelal bestaat al oneindig lang.”

    Dat kan niet, omdat wij er anders niet meer hadden geweest en het unniversum ‘dood had geweest’. Alle sterren niets meer konden fuseren, geen leven, geen mensen, en niet deze onzinnige discussie.

    Oneindig kan niet in een universum met limieten, de limieten zijn inherent nodig aan de creatie, anders kan je niets creëren. Je kan een glas water niet oneindig delen in het aantal watermoleculen. Alles heeft een begin, een evolutie, en een vernietiging.

    Misschien een big bounce, maar ook dat is een creatie, evolutie en vernietiging in een eindeloze loop. 🙂

    • Marc Opdebeeck zegt

      Rudiev, als je goed leest in mijn vorige antwoorden dan zie je dat er materie bijgemaakt wordt bij het vergroten van de grote eenheidsbol. Fusies en energierijke processen zullen nooit stilvallen.
      Marc 🙂

      • Dan nog klopt je redenering niet, want bij een oneindig lang bestaand heelal zal je in jouw geval een oneindig grote hoeveelheid ‘verbruikte materie’ moeten hebben. Waar is die oneindig grote ‘afvalberg’ dan?

        • Omgevormd tot DE & DM
          en niet meer te herleiden tot
          de ons bekende “materie”,
          zodoende,
          blijft de Eenheidsbol gevuld
          tot in de eeuwigheid…!
          Toch ?
          🙂

          • Marc Opdebeeck zegt

            Spits, de grote eenheidsbol of ons heelal zal gevuld blijven tot in de eeuwigheid.
            Zoals het “niets” altijd al bestaan heeft (oneindig lang al en oneindig lang in de toekomst) zijn de condities aanwezig om de eenheidsbol met kleinere eenheidsbollen en bolletjes te vullen.
            De verschijningsvorm van die eenheidsbollen zoals materie en de samengeklonterde materie zouden in de toekomst andere vormen kunnen aannemen maar het gaat eigenlijk om de hoeveelheid energie en die zal in de grote eenheidsbol altijd +1-1=0 zijn zodat als men van buitenaf op de eenheidsbol zou kunnen kijken, helemaal niets of beweging kan zien.

            Het eerste dat je schrijft over DE en DM klopt niet en heeft niets te maken met mijn theorie

        • Marc Opdebeeck zegt

          Inderdaad er bestaat al bijna een oneindige hoeveelheid aan onzichtbare en zichtbare materie en zal nog tot in de eeuwigheid groeien. Tot nu toe bevestigen alle observaties dat die grote hoeveelheid mogelijk is, zover men ook kijkt ziet men meer en meer sterrenstelsels zonder enige verandering ( in dichtheid) in de large scale structure en met een vlakke structuur. Dat betekent eigenlijk dat het zichtbare heelal een speldeprik is in het geheel.

          • Je zegt dat er een bijna oneindige hoeveelheid zichtbare en onzichtbare materie bestaat die tot in de eeuwigheid zal blijven groeien, maar als je een oneindig lang bestaand heelal hebt wat dus al oneindig lang materie bijmaakt bij het vergroten van de eenheidsbol dan hebben we dus al oneindig veel materie. En dat klopt niet, want in ons zichtbare universum is een hele hoop vacuum zonder materie. En die oneindig grote berg ‘verbruikte’ materie zie ik ook nergens.
            Dus je redenatie klopt niet. Je werkt met oneindig en daarmee werk je jezelf in de nesten, alleen zie je het nog niet…misschien door je oneindige eigenwijsheid? 😀

          • Marc Opdebeeck zegt

            Dat heb ik ook niet gezegd.
            De zichtbare materie blijft in een vaste verhouding van +- 5% (kritische materie) met lege ruimte (onzichtbarematerie).
            Je moet ook weten dat de oneindigheid ten eerste niet bestaat of bereikt wordt en ten tweede dat de oneindig lange geschiedenis nog oneindig lang kan verlengd worden. Oneindigheid is bvb streven naar oneindig klein met limiet 0 en streven naar oneindig groot met limiet oneindig groot.

            Maar laat maar als jullie weer beginnen met schelden en beledigen wat blijkbaar ook een eigenschap is van de zogezegde beschaafde mens.
            😀
            Groet
            Marc

  10. Voor de liefhebbers die nu de draad kwijt zijn…
    https://nl.wikipedia.org/wiki/Brahman_(filosofisch_concept)

    • Nee hoor Arie.
      Nico, 🙂
      Aansluitend

      Between the wires of understanding
      my senses
      hangs my ego as time

      between illusions of time
      and perceive time
      my ego is in constant motion

      every single dream ends abruptly
      every briefly goes by

      each time with open eyes looking at colors
      created from broken light

      each time with open ears to hear the waves
      in all its height

      each time a while between
      as a spark
      is the realization
      of time in me

      and that moves as freely.

      endless wishes to all

  11. Ik ben inderdaad de weg kwijt ja en had het daarom al opgegeven.. 🙂 Meestal gruwelen wetenschappers zodra ze stuiten op oneindigheden, maar in Marc z’n model is dat allemaal toegestaan. Oneindig dunne snaren, een oneindige hoeveelheid massa (moet dat niet een oneindige zwaartekracht opleveren?), een oneindig klein heelal dat terug in de tijd kijkend nog steeds verder doorgaat met krimpen, etc… Eh… als je in een reactie iemand een oneindige eigenwijsheid toedicht en dan ook nog een lachebekje erbij zou ik dat niet willen scharen onder de categorie schelden en beledigen. Maar goed, ik heb weer teveel gezegd denk ik.

    • Het zwerk zit oneindig vol met dwaalsterren….

    • Marc Opdebeeck zegt

      Men mag geen verkeerde conclusies trekken.
      Oneindig dunne snaren zijn snaarstralen die een dikte hebben dat naar nul streeft maar geen nuldikte heeft dus dat is mogelijk vind ik
      Oneindig veel massa is een bijna oneindig groot getal aan massa dat nog niet oneindig is naar naar oneindig streeft.
      Oneindige zwaartekracht bestaat ook niet. Zwaartekracht is een gradient dat door de configuratie van de snaarstralen ontstaat die kan berekend worden door de flux van het aantal snaarstralen die door de hoeveelheid(volume) van energievormen of massa gaan waardoor een versnelling ontstaat met f=ma. Alle massa’s en energievormen hebben al een bepaalde beweging in de z- richting ( orbitaal laat ons voor de eenvoudigheid zeggen) van de grote eenheidsbol zodat ze niet direct naar het zwaartecentrum vallen maar wel inde eenheidsbol blijven.
      Denk aan galaxies die rond de coma cluster draaien. Toch voelen aparte sterren zoals onze zon daar niet rechtstreeks een aantrekkingskracht van.
      Herrinner ook dat in mijn theorie de zwaartekracht eindig is ( niet oneindig zoals jullie denken)

    • Dankje Arie, de smiley geeft normaal aan dat het niet al te serieus is, iets is dan grappig bedoelt. Maar niet iedereen heeft zelfspot, zelfs niet in een oneindig universum. 😀
      En inderdaad, met oneindig rekenen maakt alles oneindig. Net als de discussie al je niet oppast.

Speak Your Mind

*