De baan van 2023 NT1. Credit: NASA/JPL.
Op 13 juli dit jaar passeerde de planetoïde 2023 NT1, pakweg 30 tot 60 meter in doorsnede, de aarde en naderde het rotsblok ons met een snelheid van 11,27 km/s tot een kwart van de afstand aarde-maan, zegt een kleine 100.000 km. Tijdens die kosmische rendez vous, om het zo maar even te noemen, was er niemand op aarde die het zag gebeuren, want de planetoïde werd pas twee dagen láter ontdekt en kon z’n baan bepaald worden. Dat hij zo laat werd ontdekt kwam door de richting waar hij vandaan kwam, namelijk vanuit de verlichte dagzijde. Zou 2023 NT1 de aarde geraakt hebben, dan was er geen sprake van een mondiale ramp, maar er zou wel een inslag hebben plaatsgevonden die zo’n drie keer groter zou zijn geweest als de Tsjeljabinsk explosie, de meteoroïde (naar schatting Ø 17 meter) die op 15 februari 2013 boven de Russische stad Tsjeljabinsk in de atmosfeer explodeerde.
Credit: Alexander N. Cohen / Peter Cohen / UCSB
De vraag rijst nu wat we zouden kunnen doen als we een planetoïde 2023 NT1 ver genoeg van tevoren zien aankomen en of we dan in staat zijn om de gevolgen van een botsing te verminderen. Recent hebben Brin Bailey (Universiteit van Californië) en zijn collega’s getracht die vraag te beantwoorden en de uitkomst is dat het met de huidige technolgie inderdaad zou kunnen. De onderzoekers hebben gekeken naar de zogeheten Pulverize It (PI, π) methode, welke je hierboven uitgebeeld ziet. Begin 2022 kwamen Philip Lubin en Alexander Cohen in het vakartikel Don’t Forget to look Up met dat initiatief – een duidelijke verwijzing naar de film Don’t Look Up – en daarin draait het om de inzet van een reeks penetratorstaven, mogelijk gevuld met kinetische explosieven, die in het pad van de aanstormende planetoïde worden geplaatst om het rotsblok ‘in stukken te snijden’. De penetratorstaven – ongeveer 10-30 cm in diameter en zes tot drie meter lang – fragmenteren de planetoïde wanneer deze er met grote snelheid tegenaan botst. De baan van de planetoïde verandert daarmee niet, maar in plaats van één grote planetoïde komen er dan een heleboel kleinere fragmenten onze kant op en die zijn klein genoeg om de reis door de atmosfeer niet te overleven.
Fragmentwolken van kleine en grote planetoïden na de interceptie (boven resp. beneden). Credit: P. Lubin 2021.
Zelfs als de ‘interceptie’ maar enkele uren voor de botsing zou gebeuren dan zou de planetoïde dusdanig uiteenvallen dat er kleine fragmenten (<10m) ontstaan, die niet gevaarlijk zijn voor de aarde. Een geruststellende gedacht dus. Eén kantekening hierbij: dat PI-systeem is er nog niet, dus het moet nog wel gebouwd worden. Welke ruimtemogendheid gaat dat doen? Bron: Universe Today.
Speak Your Mind