Credit: NASA/Bill Rodman
April dit jaar werd de Super Pressure Balloon Imaging Telescope (SuperBIT) gelanceerd vanaf vliegveld Wānaka in Nieuw-Zeeland, een heliumballon ter grootte van een voetbalstadion met daaronder een instrument dat donkere materie rondom clusters van sterrenstelsels moest waarnemen. De ballon vloog 5,5 keer rond Antartica, maar bij de landing in het zuiden van Argentinië vanaf 33 km hoogte een maand later ging het fout: de ballon en de telescoop eronder crashten, waardoor de telescoop volledig werd vernield. Maar er was gelukkig een voorzorgsmaatregel genomen (alsof ze het aan hadden zien komen): twee zogeheten Data Recovery System packages met meer dan 200 gigabytes van SuperBIT landden veilig en los van de ballon met een parachute op aarde. Een team onder leiding van Ellen Sirks (University of Sydney) heeft die data vervolgens kunnen uitlezen. Om ook andere ballonmissies te ondersteunen bij eventuele calamiteiten heeft Sirks met haar team een artikel gepubliceerd over het door haar opgezette ‘Data Recovery System’ (DRS), waar ze vijf jaar aan had gewerkt om het te ontwikkelen.
Credit: Sirks et al.
Waar de parachute met het DRS precies was geland was nog de vraag, maar dankzij een soort van ingebouwde ‘find my phone’ tool en met de hulp van de Argentijnse politie kon het systeem worden teruggevonden. Hier heb je het vakartikel van Ellen L. Sirk et al. Data Downloaded via Parachute from a NASA Super-Pressure Balloon. Aerospace, 2023.
M83, één van de door SuperBIT onderzochte sterrenstelsels. Credit: NASA/SuperBIT.
Bron: Universiteit van Sydney.
Speak Your Mind