Voorstelling van magnetische velden tussen de sterrenstelsels. Credit: Chris Mihos/ CWRU
Magnetisme kennen we al sinds mensenheugenis en we weten ook dat hemelobjecten als de zon en de aarde sterke magnetische velden hebben, merkbaar onder andere aan het noorderlicht, waarbij electrisch geladen deeltjes in interactie komen met het aardmagnetisch veld. Extreme objecten als neutronensterren of zwarte gaten hebben nog sterkere magnetische velden. Vermodelijk is het gehele heelal gevuld met magnetische velden en is dat al zo sinds de oerknal. Recent is betoogd dat we die ‘oermagnetische velden’, de primordiale magnetische velden van kort na de oerknal, nog moeten kunnen zien en wel via… donkere materie! Het idee komt van Pranjal Ralegankar (SISSA, International School for Advanced Studies) die in een recente studie laat zien dat de verdeling van de oermagnetische velden te zien zou zijn via minihalo’s van donkere materie. Het idee is als volgt: elektronen en geïoniseerd waterstof zou in het vroegste heelal de intergalactische magnetische veldlijnen volgen, want zij reageren op de elektromagnetische wisselwerking, donkere materie reageert daar niet op. Langs die veldlijnen zou de dichtheid van materie daarmee iets hoger worden en dát is waar donkere materie wel op reageert, want die gewone materie heeft ook zwaartekracht en daar reageert de donkere materie wel op. Ralegankar denk dat op die manier minihalo’s van donkere materie zijn gevormd. De elektronen en waterstofkernen zullen elkaar in de verdere evolutie van het heelal na interactie met het magnetische veld ‘opheffen’ óf combineren tot neutraal waterstof, zodat er van die oorspronkelijke verdichtingen in het vroegste heelal niets meer te zien is. Maar die minihalo’s zouden vandaag de dag nog wel zichtbaar moeten zijn, aldus Ralegankar. Dat zou volgens hem moeten kunnen met zwaartekrachtlenzen van ver verwijderde objecten. En daarmee zouden die minihalo’s dan het laatste overblijfsel zijn van het oermagnetische veld in het vroegste heelal.
Dark Matter Minihalos from Primordial Magnetic Fields [CEA] https://t.co/s3Vjy2X646 pic.twitter.com/cR0YEUO4nv
— arXiver (@arXiver) March 22, 2023
Meer hierover kan je lezen in het vakartikel van Ralegankar, Pranjal. “Dark Matter Minihalos from Primordial Magnetic Fields.” Physical Review Letters 131 (2023): 231002.
Bron: Koberlein.
Ik denk dat we eerst die DM deeltjes maar moeten vinden in een natuurkundig lab zoals we ooit begonnen zijn met Rutherford, Soddy en Bohr 🙂 maar dan met hulp van een flinke dosis AI, want dit is stapelen van theorie op theorie. Maar zo gaat dat met Advanced studies die je moet vertalen in waarnemingen, of bedoelen ze daarmee toevallig die ringvorrmige voids? zie https://www.astroblogs.nl/wp-content/uploads/2020/02/CosmicWeb.jpg
JA EERST DM deeltjes vinden in een lab zou mooi zijn. Toch vind ik het meer voor de hand liggen dat elk zwart gat ook de allereerste , een bron is van magnetisme, door zn tegenstrijdige negative lading. zie: THE SPLITTING BLACK HOLE BG BANG, into staclusters and dual BH Spirals., kijk op: https://www.researchgate.net/publication/377066296_6x9_2023-B-17-nieuw_Splitting-BH-BB-12