Sterren worden geboren in donkere cocons van gas en stof. Als zo’n embryonale ster een stabiele staat wilt bereiken, dient hij een deel van het invallende materiaal weer uit te stoten. Gecombineerd met het feit dat protosterren vaak een bijzonder krachtig magnetisch veld hebben, resulteert dit in twee polaire straalstromen van materiaal. Als deze straalstromen inbeuken op het omringende gas, ontstaan zogenaamde Herbig-Haro objecten – kleurrijke nevelachtige lobben. Dit soort Herbig-Haro objecten zijn lastig te bestuderen, doordat ze meestal niet zichtbaar zijn in optisch licht. Nu heeft men dankzij de gecombineerde kracht van de Spitzer-ruimtetelescoop en het Atacama Large Millimeter/submillimeter Array (ALMA) zo’n Herbig-Haro object in ongeëvenaard detail in beeld kunnen brengen, namelijk HH 46/47. Hoewel de protoster zelf op de foto aan het oog wordt onttrokken, zijn de twee lobben goed zichtbaar. De positie van HH 46/47 is dusdanig, dat de twee polaire jets door verschillende omgevingen reizen. De rechterjet ploegt door een muur van materiaal, terwijl de linkerjet relatief weinig materiaal tegenkomt. Deze uitlijning is van groot belang voor wetenschappers: ze kunnen het verschil in interactie tussen een embryonale ster en meerdere omgevingen nu observeren bij een enkel object. Bron: NASA.
Speak Your Mind