Eens in de 80 jaar terugkerende Nova van T Corona Borealis verwacht in de loop van 2024

Ergens anno 2024 zal er aan de nachtelijke hemel een ‘gloednieuwe ster’ te onwaren zijn. De ster, die ook met het blote oog zichtbaar zal zijn,  zal het resultaat zijn van een explosieve interactie tussen twee naburige sterren die elke 80 jaar plaatsvindt. Gelegen in het sterrenbeeld Noordelijke Kroon, dat op zo’n 3000 lichtjaar van de aarde ligt, is T Corona Borealis meestal een redelijk gemiddeld ogende ster. Met een helderheid van ongeveer magnitude +10 ligt het precies op de grens van wat je met een verrekijker zou kunnen zien.

Art. impressie hoe Hercules te vinden, gemaakt met planetariumsoftware. Scan tussen Vega en Arcturus, vlakbij het duidelijke patroon van Corona Borealis. Zodra je de sterren hebt gevonden, gebruik je een verrekijker of een telescoop om de bolvormige sterrenhopen M13 en M92 op te sporen. Credits; NASA

Bovenstaande kaart toont waar de ster te vinden is als deze helderder wordt. De T Corona Borealis is gelegen in het sterrenbeeld Noordelijke Kroon tussen Hercules en Boötes. Om de tachtig jaar blijkt de sterk plotseling drastisch helderder te worden, tot ongeveer magnitude +2, wat hem op één lijn brengt met de poolster Polaris. Dat maakt het een van de helderste sterren aan de nachtelijke hemel, en deze uitbarsting vond voor het laatst plaats in 1946, en daarvoor in 1866. Gelukkig voor sterrenkijkers lijkt T CrB ongeveer twee jaar voor te lopen op schema, waarbij astronomen voorspellen dat het tussen maart en september 2024 opnieuw zal opvlammen. Met het blote oog zal het een paar dagen als een heldere ‘nieuwe ste’ verschijnen, en iets meer dan een week zal de nova met een verrekijker te ontwaren zijn. Astronomen merkten vorig jaar op dat T CrB begon te dimmen, wat blijkt uit gegevens uit 1945 die voorafgingen aan de laatste opvlamming, zeg maar. En wat veroorzaakt deze voorspelbare, periodieke cyclus? T CrB is niet slechts één ster, maar een binair systeem dat bestaat uit een witte dwerg en een rode reus die in een nauwe baan om elkaar draaien. De rode reus stoot gas met een constante snelheid af en de witte dwerg slurpt het op, en verzamelt en comprimeert uiteindelijk voldoende waterstof om een thermonucleaire explosie te veroorzaken die een nova wordt genoemd. De witte dwerg wordt heter, groter en helderder, wat we vanaf de aarde zien als een korte opheldering, voordat hij weer tot rust komt en de 80-jarige cyclus opnieuw begint. Ter info, lees hier meer op AB over Hercules-Corona Borealis Grote Muur, het grootste object in het heelal. Bronnen; NASA, New Atlas, NortheasternUniversity of volg  @NASAUniverse voor updates over deze Nova.